Ποιο είναι το παθογόνο Bartonella weisii

Το παθογόνο Bartonella weisii είναι πιο γνωστό σήμερα ως Bartonella bovis. Πρόκειται για ένα παθογόνο βακτήριο που ανήκει στο γένος Bartonella. Όπως και άλλα είδη Bartonella, το B. weisii έχει σχήμα ράβδου και είναι αρνητικό κατά Gram. Είναι επίσης σχετικά μικρό, αερόβιο και αρνητικό σε οξειδάση. Το βακτήριο απομονώθηκε για πρώτη φορά από ευρωπαϊκά μηρυκαστικά, πιο συγκεκριμένα από βοοειδή. Εν τω μεταξύ, ωστόσο, το παθογόνο έχει επίσης βρεθεί σε μεγάλο αριθμό οικόσιτων θηλαστικών και άγριων ζώων. Αν και η λοίμωξη από Bartonella weisii στα βοοειδή είναι συνήθως ασυμπτωματική, η νόσος μπορεί να προκαλέσει ενδοκαρδίτιδα ή/και βακτηριαιμία.

Πώς μεταδίδεται η Bartonella weisii

Οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι υπάρχουν οι ακόλουθοι παράγοντες που μπορούν να οδηγήσουν σε μόλυνση με Bartonella weisii:

• η μετάδοση γίνεται μέσω ορισμένων αρθροπόδων,
• Τσιμπούρια ή/και μύγες ως πιθανοί φορείς,
• Περιβαλλοντικοί παράγοντες, όπως ορισμένα γεωγραφικά χαρακτηριστικά που ευνοούν, για παράδειγμα, την παρουσία αρθροπόδων ή/και κροτώνων,
• Ξυσίματα ή/και δαγκώματα από μολυσμένα σκυλιά ή γάτες

Πώς γίνεται η μόλυνση από το παθογόνο Bartonella weisii

Μετά τη μετάδοση, τα παθογόνα Bartonella weisii εγκαθίστανται στο εσωτερικό στρώμα των αιμοφόρων αγγείων, τα λεγόμενα ενδοθηλιακά κύτταρα. Κατά τη διαδικασία αυτή, ορισμένα από τα παθογόνα της Bartonella weisii εισέρχονται στην κυκλοφορία του αίματος. Τώρα εμφανίζεται μια μόλυνση των ερυθρών αιμοσφαιρίων (ερυθροκύτταρα). Το παθογόνο Bartonella weisii διαιρείται μέσα στα ερυθροκύτταρα και πολλαπλασιάζεται με αυτόν τον τρόπο μέχρι να επιτευχθεί μια κρίσιμη πυκνότητα πληθυσμού.

Σε ποιες χώρες εμφανίζονται ιδιαίτερα συχνά τα παθογόνα Bartonella weisii

Το παθογόνο Bartonella weisii απομονώθηκε για πρώτη φορά από βοοειδή στη Γαλλική Γουιάνα της Νότιας Αμερικής. Εν τω μεταξύ, ωστόσο, το βακτήριο έχει επίσης ανιχνευθεί στη Γαλλία, στις ΗΠΑ και στην Ακτή Ελεφαντοστού στη Δυτική Αφρική. Οι ερευνητές υποθέτουν, ωστόσο, ότι το παθογόνο εξαπλώνεται παγκοσμίως. Εκτός από τα βοοειδή, το παθογόνο Bartonella weisii έχει επίσης απομονωθεί σε γάτες.

Πώς ήταν δυνατόν να απομονωθεί το παθογόνο Bartonella weisii στα βοοειδή

Το παθογόνο Bartonella bovis απομονώθηκε χρησιμοποιώντας δείγματα αίματος από τα βοοειδή που ήταν θετικά στην PCR. Οι ερευνητές είχαν συνολικά 224 δείγματα αίματος βοοειδών θετικά στην PCR. Η απομόνωση του παθογόνου παράγοντα ήταν επιτυχής σε 223 δείγματα αίματος, δηλαδή με μία εξαίρεση. Κατά τη διάρκεια της απομόνωσης, εξετάστηκε η μοριακή ετερογένεια των απομονωμένων ατόμων. Αυτό έγινε με βάση αναλύσεις αλληλουχιών των γονιδίων gltA, ITS και rpoB, ERIC-PCR και μια καθιερωμένη μέθοδο τυποποίησης αλληλουχιών πολλαπλών τόπων (MLST). Στο πλαίσιο των πειραμάτων απομόνωσης του παθογόνου, διερευνήθηκε επίσης το ποσοστό μεταφοράς της Bartonella weisii στα τσιμπούρια.

Σήμερα, για τη διάγνωση του βακτηρίου χρησιμοποιούνται συνήθως μοριακές διαγνωστικές εξετάσεις, όπως η μέθοδος PCR. Επιπλέον, η μοριακή διάγνωση του εκχυλισμένου ολικού αίματος αποτελεί συνήθη διαγνωστική διαδικασία.

Ποια ήταν τα αποτελέσματα της ανάλυσης του παθογόνου Bartonella weisii

Το παθογόνο Bartonella weisii ανιχνεύθηκε σε δέκα περιπτώσεις από συνολικά 224 δείγματα αίματος βοοειδών. Αυτό αντιστοιχεί σε 4,5 τοις εκατό. Από αυτό το 4,5%, το παθογόνο ανιχνεύθηκε σε τρία βοοειδή (1,3%) και σε επτά βοοειδή γαλακτοπαραγωγής (3,1%). Οι ερευνητές κατάφεραν να εντοπίσουν δύο συγκεκριμένα είδη κροτώνων, το Haemaphysalis bispinosa και το Rhipicephalus (Boophilus) microplus, ως φορείς. Η μέθοδος MLST ήταν σε θέση να προσδιορίσει τη γενετική ετερογένεια των απομονώσεων.

Οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι το παθογόνο Bartonella weisii προκαλεί ελάχιστη βλάβη στον ξενιστή του (στην προκειμένη περίπτωση, τα βοοειδή). Το βακτήριο διατηρεί μια σχετικά ειρηνική συνύπαρξη με το ζώο-ξενιστή του, γεγονός που το καθιστά πολύ διαφορετικό ως προς τη στρατηγική επιβίωσής του από άλλα παθογόνα που μπορούν να προκαλέσουν γρήγορα θανατηφόρες ασθένειες. Ο άνθρακας είναι ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα. Ο άνθρακας εξαρτάται από τον γρήγορο θάνατο του ζώου-ξενιστή για να μπορέσει να απελευθερώσει όσο το δυνατόν περισσότερα σπόρια στο περιβάλλον.

Σε ποιες ασθένειες μπορεί να οδηγήσει η λοίμωξη από Bartonella weisii στα ζώα

Η λοίμωξη από Bartonella weisii μπορεί να προκαλέσει ενδοκαρδίτιδα ή βακτηριαιμία στα ζώα. Η ενδοκαρδίτιδα είναι μια λοίμωξη του εσωτερικού χιτώνα της καρδιάς. Οι καρδιακές βαλβίδες επηρεάζονται ιδιαίτερα. Η βακτηριαιμία, από την άλλη πλευρά, περιγράφει την παρουσία βακτηρίων στην κυκλοφορία του αίματος, με αποτέλεσμα τη μόλυνση. Η ενδοκραδίτιδα εμφανίζεται συχνά στα βοοειδή. Ωστόσο, μόνο σε λίγες περιπτώσεις η ασθένεια αυτή μπορεί να αποδοθεί πέραν πάσης αμφιβολίας σε λοίμωξη από Bartonella weisii. Για το λόγο αυτό, η διάγνωση της ενδοκαρδίτιδας στα βοοειδή αποτελεί συχνά πρόκληση για τους κτηνιάτρους. Για να γίνουν τα πράγματα χειρότερα, η ενδοκαρδίτιδα στα βοοειδή είναι συχνά ασυμπτωματική. Τα πιο συχνά παθογόνα που διαγιγνώσκονται σε σχέση με ενδοκαρδίτιδα στα βοοειδή είναι το Trueperella pyogenes, επίσης γνωστό ως Arcanobacterium pyogenes, Enterobacteriaceae και είδη Streptococcus. Ωστόσο, άλλοι οργανισμοί μπορούν επίσης να συμβάλουν στην ανάπτυξη της νόσου, γι' αυτό και η πραγματική αιτία της ενδοκαρδίτιδας μπορεί να προσδιοριστεί χωρίς αμφιβολία μόνο όταν το ζώο σφαγεί ή κατά τη νεκροψία.

Είναι το παθογόνο Bartonella weisii επικίνδυνο για τον άνθρωπο

Εάν μια γάτα πάσχει από λοίμωξη Bartonella weisii, το βακτήριο αποτελεί επίσης δυνητικό κίνδυνο για τον άνθρωπο. Μπορεί να προκαλέσει ζωονόσο. Εάν ο άνθρωπος μολυνθεί από το παθογόνο Bartonella weisii, μπορεί να εμφανιστούν οι ακόλουθες κλινικές εικόνες:

• Ενδοκαρδίτιδα: λοίμωξη του εσωτερικού χιτώνα της καρδιάς, η οποία προσβάλλει κυρίως τις καρδιακές βαλβίδες,
• Πυρετός,
• Διόγκωση των λεμφαδένων (λεμφαδενοπάθεια),
• Ηπατίτιδα: Ασθένεια του ήπατος, η οποία εκδηλώνεται με κύστεις γεμάτες αίμα.

Πώς αντιμετωπίζεται η λοίμωξη από Bartonella weisii

Στα ζώα, η λοίμωξη από Bartonella weisii αντιμετωπίζεται με τα ακόλουθα αντιβιοτικά:

• Δοξυκυκλίνη,
• Αναστολείς της γυράσης,
• Μακρολιδικά αντιβιοτικά

Παρόλο που τα σκευάσματα εξασφαλίζουν την υποχώρηση των συμπτωμάτων, το βακτήριο δεν εξαλείφεται απαραιτήτως πλήρως σε κάθε μολυσμένο ζώο. Ως εκ τούτου, οι επαναμολύνσεις εμφανίζονται συχνά σε μεταγενέστερο χρόνο.