Δερματολογία και θεραπεία συχνότητας

Οι καρβουνάκια, που στην καθομιλουμένη ονομάζονται επίσης σπυράκια, είναι βαθύτερες δερματικές λοιμώξεις που προέρχονται από πολλά γειτονικά τριχοθυλάκια ή μια σειρά από γειτονικά σπυράκια. Οι καρμπόνες συνοδεύονται από έντονο πόνο, πυρετό και φλεγμονή των λεμφαγγείων (λεμφαγγειίτιδα). Οδηγούν σε βαθιά συσσώρευση πύου και ουλές στο δέρμα. Οι καρμπόνες συνήθως σχηματίζονται στο λαιμό, την πλάτη, τους ώμους, τους γοφούς και τους μηρούς. Ο καρβουνάκος αφαιρείται συνήθως χειρουργικά. Η μετεγχειρητική φροντίδα ενός καρβουνίου γίνεται με ζεστές κομπρέσες και συχνά με αντιβιοτικά από το στόμα κατά του εκλυτικού βακτηρίου Staphylococcus aureus.

Ο όρος ερύθημα προέρχεται από τα αρχαία ελληνικά και μπορεί να μεταφραστεί ως ερυθρότητα ή φλεγμονή. Από δερματολογικής άποψης, το ερύθημα είναι ένα κοκκίνισμα του δέρματος που προκαλείται από την αυξημένη ροή του αίματος, για παράδειγμα ως αποτέλεσμα της αγγειοδιαστολής ή των παρενεργειών φαρμάκων όπως οι αναστολείς του ΜΕΑ. Σε πολλές περιπτώσεις, το ερύθημα υποχωρεί από μόνο του μετά από κάποιο χρονικό διάστημα. Σε σοβαρές περιπτώσεις, ωστόσο, είναι απαραίτητη η θεραπεία υπό ιατρική παρακολούθηση.

Η φλεγμονή της βάσης των νυχιών (ονυχία ή panaritium subunguale) είναι μια κυρίως βακτηριακή φλεγμονή του ιστού πάνω στον οποίο στηρίζεται η πλάκα των νυχιών (βάση των νυχιών). Η φλεγμονή της κοίτης των νυχιών μπορεί μερικές φορές να επεκταθεί στην περιοχή των ιστών γύρω από την πλάκα των νυχιών (το τοίχωμα των νυχιών) και συχνά συνοδεύεται από ερυθρότητα, κνησμό ή/και πόνο. Σε περίπτωση οξείας φλεγμονής του νυχιού, μπορεί επίσης να συσσωρευτεί πύον κάτω από το νύχι. Τόσο τα νύχια των ποδιών όσο και τα νύχια των χεριών μπορούν να προσβληθούν εξίσου από τη φλεγμονή της βάσης των νυχιών και στη Γερμανία αντιπροσωπεύει περίπου το 30 τοις εκατό όλων των λοιμώξεων που μπορεί να εμφανιστούν στην περιοχή των χεριών.

Το ερύθρασμα είναι μια βακτηριακή λοίμωξη του ανώτερου στρώματος του δέρματος, η οποία είναι συνήθως ακίνδυνη και είναι επίσης γνωστή με το συνώνυμο αρκούδα που πηδάει. Το ερύθραμα εμφανίζεται κυρίως σε υγρές περιοχές του δέρματος, όπως η μασχάλη ή/και η βουβωνική χώρα, αλλά μπορεί επίσης να αναπτυχθεί ανάμεσα στα δάχτυλα των ποδιών ή/και κάτω από το στήθος. Περίπου το 5% του πληθυσμού της Κεντρικής Ευρώπης πάσχει από ερυθράσματα, τα οποία είναι σχετικά συχνά, αν και η δερματική αυτή νόσος είναι πιο συχνή στις τροπικές περιοχές. Κατά μέσο όρο, περισσότεροι άνδρες από ό,τι γυναίκες προσβάλλονται από τη νόσο, η οποία μπορεί επίσης να λάβει γρήγορα χρόνια πορεία.

Το τελογενές εξάνθημα είναι το ξαφνικό φαινόμενο της αυξημένης τριχόπτωσης ή αραίωσης που εμφανίζεται κατά τη διάρκεια της διαδικασίας αποβολής του κύκλου της τρίχας. Αυτό συμβαίνει λόγω της εισόδου των τριχωτών κυττάρων σε φάση ηρεμίας (τελογενής φάση) σε πρώιμο στάδιο και συμβαίνει σχετικά συχνά. Κατά κανόνα, το τελογενές εξάνθημα διαρκεί έως και έξι μήνες και εξαφανίζεται από μόνο του.

Η δυσιδρωσία (επίσης γνωστή ως δυσιδρωτικό έκζεμα) είναι μια δερματική ασθένεια που χαρακτηρίζεται από πολύ φαγούρα στα πλάγια των δακτύλων, στις παλάμες των χεριών, στα πέλματα των ποδιών ή ανάμεσα στα δάχτυλα των ποδιών. Η νόσος συνήθως εξελίσσεται σε επεισόδια σε διάστημα μηνών έως ετών και συχνά εμφανίζεται με άλλες δερματικές παθήσεις, όπως μυκητιασική λοίμωξη, αλλεργική αντίδραση ή ατοπική δερματίτιδα. Οι νεότεροι ενήλικες είναι πιο πιθανό να πάσχουν από δυσιδρωσία, αν και η κατάσταση υποχωρεί από μόνη της καθώς μεγαλώνουν. Σε ιδιαίτερα κακές περιπτώσεις, η δυσιδρωσία αντιμετωπίζεται με αντιφλεγμονώδη αλοιφή.

Η κνίδωση (κνίδωση) είναι μία από τις πιο συχνές δερματικές παθήσεις και εμφανίζεται οξέως ή χρονίως. Η κνίδωση συνοδεύεται από τον τυπικό σχηματισμό συρίγγων, οι οποίοι προκαλούν έντονο κνησμό, αλλά δεν είναι μεταδοτικοί. Σε ορισμένες περιπτώσεις, η κνίδωση μπορεί επίσης να προκαλέσει οίδημα των βλεννογόνων.

Η ψωρίαση είναι μια φλεγμονώδης, αλλά όχι μεταδοτική δερματική ασθένεια. Η τυπική εμφάνιση της ψωρίασης είναι φολιδωτές, κοκκινωπές δερματικές αλλαγές, οι οποίες μπορεί επίσης να έχουν φαγούρα. Οι ασθενείς που έχουν χρόνια ψωρίαση μερικές φορές δεν έχουν καθόλου δερματικά προβλήματα ή έχουν ήπια ή σοβαρά δερματικά προβλήματα. Αν και η ψωρίαση μπορεί να αντιμετωπιστεί αποτελεσματικά, η νόσος δεν θεραπεύεται και μπορεί να είναι ψυχολογικά πολύ στρεσογόνος, ειδικά όταν οι δερματικές αλλαγές εμφανίζονται σε ορατά σημεία του σώματος. Υπολογίζεται ότι περίπου το 2% του πληθυσμού της Γερμανίας πάσχει από ψωρίαση.

Η δερματίτιδα είναι μια φλεγμονώδης δερματική αντίδραση που υποδηλώνει διαταραχή του δερματικού φραγμού. Μπορεί να πυροδοτηθεί τόσο από εσωτερικά όσο και από εξωτερικά ερεθίσματα. Εκτός από το ζεστό και υγρό κλίμα του δωματίου, οι δερματικές εντριβές μπορούν επίσης να οδηγήσουν σε δερματίτιδα. Τυπικά συμπτώματα της δερματίτιδας είναι το ερυθρό δέρμα, τα υπόλευκα λέπια, οι φουσκάλες που δακρύζουν και/ή ο σχηματισμός πύου και κρούστας. Οι γιατροί διακρίνουν μεταξύ διαφορετικών τύπων δερματίτιδας, για παράδειγμα νευροδερματίτιδα ή σμηγματορροϊκό έκζεμα. Η σμηγματορροϊκή δερματίτιδα εκδηλώνεται, για παράδειγμα, με λιπαρά, κιτρινωπά λέπια, τα οποία εμφανίζονται κυρίως στο κεφάλι και το πρόσωπο.

Η ακμή, γνωστή και ως acne vulgaris, είναι μία από τις πιο κοινές δερματικές παθήσεις παγκοσμίως. Μεταξύ 70 και 95 τοις εκατό όλων των εφήβων στην εφηβεία υποφέρουν από ακμή. Κατά μέσο όρο, τα αγόρια προσβάλλονται συχνότερα και σοβαρότερα από την ακμή από ό,τι τα κορίτσια. Οι φλεγμονώδεις δερματικές αλλαγές που προκαλεί η ακμή είναι ορατές ως σπυράκια, μαύρα στίγματα, φλύκταινες και λιπαρό δέρμα. Η ακμή είναι ιδιαίτερα συχνή στο πρόσωπο, το λαιμό, το ντεκολτέ και το άνω μέρος του σώματος. Σε ορισμένες περιπτώσεις, η ακμή μπορεί επίσης να εμφανιστεί κάτω από τις μασχάλες, στα γεννητικά όργανα, στους γλουτούς ή στη βουβωνική χώρα. Η δερματική νόσος συνήθως υποχωρεί μόνη της μετά την εφηβεία. Ανάλογα με τη σοβαρότητα, μεταξύ 15 και 30 τοις εκατό όλων των ασθενών χρειάζονται ιατρική θεραπεία.

Η κυτταρίτιδα είναι μια οξεία δερματική λοίμωξη που προκαλείται από τα βακτήρια σταφυλόκοκκους ή στρεπτόκοκκους και συνήθως προσβάλλει τα κάτω άκρα. Η κυτταρίτιδα προσβάλλει κυρίως την επιδερμίδα και το χόριο. Η δερματική νόσος συνήθως προκαλεί πόνο, γίνεται αντιληπτή με αίσθημα θερμότητας ή με γρήγορα εξαπλούμενο ερύθημα (κοκκίνισμα του δέρματος) και/ή οίδημα (μώλωπες). Εάν η λοίμωξη είναι σοβαρή, μπορεί επίσης να εμφανιστεί πυρετός και μπορεί να υπάρξει διόγκωση των περιφερειακών λεμφαδένων. Η κυτταρίτιδα αντιμετωπίζεται κυρίως με αντιβιοτικά.

Το απόστημα είναι μια ενθυλακωμένη συλλογή πύου στους ιστούς του ανθρώπινου ή ζωικού σώματος.

Οι εκλυτικοί παράγοντες είναι συνήθως βακτήρια όπως σταφυλόκοκκοι, στρεπτόκοκκοι ή παράσιτα και αμοιβάδες που εισβάλλουν στον ιστό.

Σχηματίζεται μια κοιλότητα όπου συσσωρεύεται πύον. Το πύον αποτελείται από νεκρούς ιστούς, νεκρά κύτταρα του ανοσοποιητικού συστήματος και υπολείμματα βακτηρίων.

Γίνεται διάκριση μεταξύ ψυχρών και θερμών αποστημάτων.