Όγκοι και θεραπεία συχνότητας

Ο όρος "καρκίνωμα" προέρχεται από τη λατινική λέξη "carcinoma" και σημαίνει "καρκίνος". Κατά συνέπεια, το καρκίνωμα είναι μια κακοήθης (κακοήθης) ασθένεια που αναπτύσσεται από τα κύτταρα του βλεννογόνου (επιθηλιακά κύτταρα) και δεν είναι απαραίτητο να εντοπίζεται μόνο στο σημείο προέλευσης, αλλά μπορεί επίσης να εξαπλωθεί σε άλλα μέρη του σώματος μέσω μετάστασης.

Το καρκίνωμα της χοληδόχου κύστης (GBC) είναι μία από τις πιο συχνές και επιθετικές μορφές κακοήθους καρκίνου των χοληφόρων. Συνήθως προέρχεται από τη χοληδόχο κύστη, τους χοληφόρους πόρους ή τον μεγάλο χοληδόχο πόρο και κάνει σχετικά γρήγορα μεταστάσεις στους λεμφαδένες, το ήπαρ και άλλα απομακρυσμένα όργανα. Ενώ το καρκίνωμα της χοληδόχου κύστης είναι μάλλον σπάνιο στις δυτικές χώρες, εμφανίζεται σχετικά συχνά στη Χιλή, την Ιαπωνία, τη βόρεια Ινδία και επίσης σε ορισμένες περιοχές της ανατολικής Ευρώπης. Αυτό οφείλεται κυρίως στο γεγονός ότι οι παρασιτικές ασθένειες είναι πιο συχνές σε ορισμένες τροπικές χώρες και συνδέονται με αυξημένο κίνδυνο καρκίνου της χοληδόχου κύστης.

Το καρκίνωμα του ουροποιητικού συστήματος είναι μια επιθετική και κακοήθης (κακοήθης), αλλά σπάνια μορφή όγκου που προσβάλλει το ουροποιητικό σύστημα. Ο όγκος εμφανίζεται συχνότερα σε άνδρες που έχουν συμπληρώσει την ηλικία των 50 ετών, σε ποσοστό περίπου 63%. Μόνο το 0,5 έως 2 τοις εκατό όλων των όγκων της ουροδόχου κύστης οφείλονται σε καρκίνωμα της ουροδόχου κύστης. Διακρίνεται σε πρωτοπαθή κυστική και μη κυστική μορφή. Το καρκίνωμα της ουροδόχου κύστης συχνά αναπτύσσεται στην οροφή της ουροδόχου κύστης, αλλά μπορεί επίσης να αναπτυχθεί στο κοιλιακό τοίχωμα ή στην κοιλιακή κοιλότητα και δεν προκαλεί συμπτώματα για μεγάλο χρονικό διάστημα.

Ο καρκίνος του πέους ονομάζεται επίσης ιατρικά καρκίνωμα του πέους. Σχεδόν στο 95 τοις εκατό όλων των περιπτώσεων, πρόκειται για ακανθοκυτταρικό καρκίνωμα, δηλαδή για κακοήθη όγκο. Σε αντίθεση με άλλους καρκίνους, ο καρκίνος του πέους εμφανίζεται μάλλον σπάνια και προσβάλλει μόνο μερικές εκατοντάδες άνδρες στη Γερμανία κάθε χρόνο, κυρίως από την ηλικία των 60 ετών. Ο καρκίνος του πέους είναι ακόμη πιο σπάνιος στους άνδρες κάτω των 40 ετών.

Το ρινοφαρυγγικό καρκίνωμα είναι ένας τύπος καρκίνου του ρινοφάρυγγα και εμφανίζεται συνήθως ως πλακώδες καρκίνωμα. Το ρινοφαρυγγικό καρκίνωμα είναι ένας από τους συχνότερους κακοήθεις καρκίνους του φάρυγγα. Η νόσος του όγκου εκδηλώνεται με μονόπλευρη αιματηρή ρινική έκκριση, αλλά μπορεί επίσης να προκαλέσει απώλεια ακοής, πόνο στο αυτί και/ή πρήξιμο του προσώπου με αίσθημα μουδιάσματος. Το ρινοφαρυγγικό καρκίνωμα διαγιγνώσκεται με βιοψία. Η απεικόνιση μπορεί να εκτιμήσει την έκταση της νόσου. Στις περισσότερες περιπτώσεις, το ρινοφαρυγγικό καρκίνωμα αντιμετωπίζεται με ακτινοθεραπεία ή/και χημειοθεραπεία- σε μάλλον σπάνιες περιπτώσεις, ο όγκος μπορεί επίσης να χειρουργηθεί.

Καρκίνωμα του φάρυγγα
Το καρκίνωμα του φάρυγγα είναι επίσης γνωστό στην καθομιλουμένη ως καρκίνος του λαιμού. Πρόκειται για καρκίνο του λαιμού, του λεγόμενου φάρυγγα, ο οποίος σε ποσοστό άνω του 90 τοις εκατό όλων των περιπτώσεων προκαλείται από πλακώδες καρκίνωμα που προέρχεται από τα κύτταρα της βλεννογόνου μεμβράνης. Οι γιατροί διακρίνουν μεταξύ καρκινώματος του φάρυγγα (υποφάρυγγα) και καρκινώματος του στόματος και του ρινοφάρυγγα (στοματοφάρυγγα και ρινοφάρυγγα). Το καρκίνωμα του φάρυγγα μπορεί να εκδηλωθεί με πυκνούς λεμφαδένες στο λαιμό. Αυτά διογκώνονται λόγω της εξάπλωσης του όγκου. Στις περισσότερες περιπτώσεις, ωστόσο, το καρκίνωμα του φάρυγγα βρίσκεται ήδη σε προχωρημένο στάδιο καρκίνου.

Το καρκίνωμα του ήπατος ονομάζεται επίσης στην καθομιλουμένη καρκίνος του ήπατος και αναφέρεται σε μια κακοήθη νόσο των ηπατικών κυττάρων. Στη Γερμανία, το καρκίνωμα του ήπατος θεωρείται σχετικά σπάνια καρκινική νόσος, η οποία προσβάλλει κατά μέσο όρο άνδρες ηλικίας 70 ετών και άνω και γυναίκες ηλικίας 72 ετών και άνω με συχνότητα άνω του μέσου όρου. Οι γιατροί μπορούν επίσης να ονομάσουν το καρκίνωμα του ήπατος πρωτοπαθή καρκίνο του ήπατος, επειδή προέρχεται από το ήπαρ. Το ηπατοκυτταρικό καρκίνωμα (HCC) είναι ο πιο κοινός τύπος πρωτοπαθούς καρκίνου του ήπατος. Οι γιατροί μιλούν για δευτερογενή καρκίνο του ήπατος όταν θυγατρικοί όγκοι (οι λεγόμενες μεταστάσεις) από άλλους κακοήθεις όγκους έχουν εγκατασταθεί στο ήπαρ. Αυτό μπορεί να συμβαίνει, για παράδειγμα, με τον καρκίνο του εντέρου ή του στομάχου. Τα πρωτοπαθή και δευτεροπαθή καρκινώματα του ήπατος διαφέρουν μεταξύ τους όσον αφορά την πορεία και τη θεραπεία τους.

Το πρωκτικό καρκίνωμα είναι ένας κακοήθης όγκος του πρωκτικού σωλήνα. Πρόκειται για το εξωτερικό άκρο του παχέος εντέρου, το οποίο εκτείνεται από το δέρμα του πρωκτικού άκρου μέχρι το ορθό. Τα λεγόμενα βασελοειδή καρκινώματα βρίσκονται συχνά πάνω από το εσωτερικό όριο του πρωκτικού σωλήνα. Τα λεγόμενα πλακώδη καρκινώματα μπορούν να αναπτυχθούν στον ίδιο τον πρωκτικό σωλήνα και στους όγκους του πρωκτικού περιθωρίου, οι οποίοι συχνά εμφανίζονται επίσης ως πλακώδη καρκινώματα ή πολύ σπανιότερα ως αδενοκαρκινώματα. Οι όγκοι του πρωκτικού περιθωρίου εντοπίζονται στο όριο του εξωτερικού δέρματος. Περίπου τα δύο τρίτα όλων των καρκινωμάτων του πρωκτού είναι καρκινώματα πλακωδών κυττάρων.

Το καρκίνωμα του ενδομητρίου ονομάζεται επίσης στην καθομιλουμένη καρκίνος της μήτρας και αναφέρεται στον κακοήθη όγκο που προέρχεται από το εσωτερικό βλεννογόνο στρώμα της μήτρας. Ο καρκίνος της μήτρας είναι ένας από τους συχνότερους κακοήθεις καρκίνους του γεννητικού συστήματος στις γυναίκες. Η μέση ηλικία διάγνωσης του καρκίνου του ενδομητρίου είναι μεταξύ 65 και 70 ετών.

Το ακανθοκυτταρικό καρκίνωμα της στοματικής κοιλότητας είναι ένας όγκος που μπορεί κατ' αρχήν να εμφανιστεί οπουδήποτε στη στοματική κοιλότητα, αλλά συνήθως προέρχεται από την ανώτερη κυτταρική στιβάδα του στοματικού βλεννογόνου. Το ακανθοκυτταρικό καρκίνωμα της στοματικής κοιλότητας αντιπροσωπεύει το 5,6% όλων των κακοήθων όγκων. Αυτό τον τοποθετεί στην έκτη θέση μεταξύ όλων των καρκινικών παθήσεων, ενώ οι άνδρες έχουν στατιστικά περισσότερες πιθανότητες να αναπτύξουν τη νόσο.

Το χολαγγειοκαρκίνωμα (CCA) είναι επίσης γνωστό στην καθομιλουμένη ως καρκίνωμα του χοληδόχου πόρου και περιγράφει έναν κακοήθη καρκίνο του βλεννογόνου του χοληδόχου πόρου. Οι χοληφόροι πόροι είναι μια σύνδεση μεταξύ του ήπατος και του δωδεκαδακτύλου. Οι όγκοι μπορεί να εμφανιστούν τόσο εντός (ενδοηπατικό χολαγγειοκαρκίνωμα, λιγότερο συχνό) όσο και εκτός των χοληφόρων πόρων (εξωηπατικό χολαγγειοκαρκίνωμα, συχνότερο), οι οποίοι μοιάζουν με την πορεία ενός ποταμού. Το χολαγγειοκαρκίνωμα είναι δύσκολο να διαγνωστεί και επομένως ανιχνεύεται σχεδόν μόνο σε προχωρημένο στάδιο, γεγονός που καθιστά τον καρκίνο σχεδόν ανίατο. Ωστόσο, πρόκειται για έναν μάλλον σπάνιο καρκίνο που αντιπροσωπεύει περίπου το 3% όλων των όγκων του γαστρεντερικού συστήματος. Το χολαγγειοκαρκίνωμα εμφανίζεται συνήθως μόνο με την αύξηση της ηλικίας και είναι μάλλον σπάνιο πριν από την ηλικία των 40 ετών.

Το καρκίνωμα του λάρυγγα ονομάζεται επίσης στην καθομιλουμένη καρκίνος του λάρυγγα και περιγράφει μια κακοήθη ανάπτυξη στο λάρυγγα. Ο καρκίνος του λάρυγγα είναι μια από τις πιο συχνές καρκινικές παθήσεις της περιοχής του λαιμού στη Γερμανία, που προσβάλλει κυρίως άνδρες ηλικίας άνω των 50 ετών. Ανάλογα με το πού βρίσκεται ο όγκος, μπορεί να εμφανιστούν διαφορετικά συμπτώματα. Η θέση του όγκου καθορίζει επίσης την αντίστοιχη μορφή θεραπείας.