Όγκοι και θεραπεία συχνότητας

Το χοριοειδικό μελάνωμα (κακόηθες μελάνωμα του ραγοειδούς) είναι ένας σπάνιος, κακοήθης όγκος του ματιού που έχει αναπτυχθεί απευθείας στο μάτι και σχεδόν πάντα αναπτύσσεται μόνο στη μία πλευρά. Επειδή αναπτύσσεται απευθείας στο μάτι, το χοριοειδές μελάνωμα πρέπει να διακρίνεται από άλλες μορφές όγκων που εμφανίστηκαν αρχικά σε άλλα μέρη του σώματος και στη συνέχεια ανέπτυξαν μεταστάσεις στο μάτι. Αν και το χοριοειδές μελάνωμα είναι σπάνιο, είναι ένας από τους πιο κοινούς κακοήθεις όγκους που προέρχονται από το μάτι. Τα άτομα του λευκού πληθυσμού μεταξύ 50 και 70 ετών έχουν περισσότερες πιθανότητες από το μέσο όρο να αναπτύξουν χοριοειδές μελάνωμα. Ο όγκος μπορεί να έχει ήδη διαπεράσει τα στρώματα του ματιού ή/και να έχει αναπτυχθεί στον γειτονικό ιστό. Δεν είναι επίσης ασυνήθιστο το χοριοειδές μελάνωμα να κάνει μεταστάσεις σε άλλα μέρη του σώματος.

Ο λευκός ή ανοιχτόχρωμος καρκίνος του δέρματος είναι ο πιο κοινός τύπος καρκίνου του δέρματος. Ο λευκός καρκίνος του δέρματος διακρίνεται σε καρκίνο των βασικών κυττάρων (βασικοκυτταρικό καρκίνωμα) και σε σπινθηλίωμα (ακανθοκυτταρικό καρκίνωμα), τον λεγόμενο καρκίνο του τσιμπήματος, όπου ο καρκίνος των βασικών κυττάρων εμφανίζεται σημαντικά συχνότερα. Και οι δύο τύποι καρκίνου αναπτύσσονται μάλλον αργά και σπάνια σχηματίζουν μεταστάσεις.

Το κακόηθες μελάνωμα ονομάζεται επίσης στην καθομιλουμένη μαύρος καρκίνος του δέρματος. Πρόκειται για κακοήθη όγκο που προσβάλλει κυρίως το δέρμα. Η συχνότητα εμφάνισης του μαύρου καρκίνου του δέρματος αυξάνεται κάθε χρόνο, επειδή η εισαγωγή του προσυμπτωματικού ελέγχου για τον καρκίνο του δέρματος έχει καταστήσει δυνατή τη διάγνωση της νόσου πολύ νωρίτερα. Περίπου τα δύο τρίτα όλων των μελανωμάτων μπορούν να ανιχνευθούν έγκαιρα και να αφαιρεθούν χειρουργικά. Ο ασθενής έχει τότε καλές προοπτικές θεραπείας. Σε γενικές γραμμές, το ποσοστό 5ετούς επιβίωσης για τις γυναίκες είναι 93%, ενώ για τους άνδρες είναι 91%.

Κατά μέσο όρο, οι γυναίκες διαγιγνώσκονται με κακόηθες μελάνωμα στην ηλικία των 67 ετών, ενώ οι άνδρες προσβάλλονται συχνότερα από το μέσο όρο, γύρω στα 60 έτη. Ο μαύρος καρκίνος του δέρματος είναι ο πέμπτος συχνότερος τύπος όγκου στους άνδρες και ο τέταρτος συχνότερος στις γυναίκες. Εάν ο μαύρος καρκίνος του δέρματος εντοπιστεί νωρίς, μπορεί να αφαιρεθεί χειρουργικά.

Το αιμαγγείωμα είναι ένας καλοήθης όγκος των αιμοφόρων αγγείων, ο οποίος είναι επίσης γνωστός στην καθομιλουμένη ως σφουγγάρι αίματος ή κηλίδα φράουλας. Τα αιμαγγειώματα είναι νεοπλάσματα, δηλαδή νέοι σχηματισμοί ιστών του σώματος, που προκαλούνται από ελαττωματική κυτταρική ανάπτυξη και είναι ακόμη πολύ μικρά εάν είναι συγγενή. Σε ορισμένες περιπτώσεις, τα αιμαγγειώματα μπορεί να αυξηθούν σε μέγεθος κατά τα πρώτα χρόνια της ζωής, στη συνέχεια να σταματήσουν να μεγαλώνουν και τελικά να υποχωρήσουν μόνα τους.

Το επιένδυμα είναι ένας μάλλον σπάνιος όγκος που αναπτύσσεται είτε στον εγκέφαλο (γλοίωμα) είτε στον νωτιαίο μυελό. Προέρχεται από τα επιενδυμικά κύτταρα, δηλαδή από το κοιλιακό σύστημα των εσωτερικών θαλάμων του εγκεφάλου και τον κεντρικό σωλήνα του νωτιαίου μυελού. Μεταξύ 5 και 10 τοις εκατό όλων των γλοιωμάτων οφείλονται σε επινυσμώματα και αποτελούν την τρίτη συχνότερη καρκινική νόσο του κεντρικού νευρικού συστήματος στην παιδική ηλικία, μαζί με τα αστροκυττώματα και τα μυελοβλαστώματα. Ειδικά τα παιδιά ηλικίας περίπου έξι ετών τείνουν να αναπτύσσουν επιένδυμα. Στους ενήλικες, ωστόσο, το επινδύμωμα είναι σχετικά σπάνιο και αντιπροσωπεύει μόνο το 2 έως 3 τοις εκατό όλων των όγκων του εγκεφάλου.

Ενώ τα επιενδυμώματα στα παιδιά τείνουν να αναπτύσσονται στο πίσω μέρος του κρανίου και στο νωτιαίο μυελό, τα επιενδυμώματα στους ενήλικες προσβάλλουν κυρίως τον εγκέφαλο.

Οι όγκοι, τα λεγόμενα νεοπλάσματα των ιστών του σώματος, μπορεί να είναι καλοήθεις ή κακοήθεις. Με απλά λόγια, οι κακοήθεις όγκοι ονομάζονται καρκίνος, αν και ο όρος αυτός περιλαμβάνει πολλές διαφορετικές ασθένειες. Όλοι οι καρκίνοι έχουν ως κοινό χαρακτηριστικό ότι τα κύτταρα του σώματος αλλάζουν (εκφυλίζονται) και αναπτύσσονται ανεξέλεγκτα. Αυτό καταστρέφει τον ιστό κοντά στον όγκο. Αλλά είναι επίσης δυνατόν ο καρκίνος να εξαπλωθεί σε ολόκληρο το σώμα μέσω του λεγόμενου σχηματισμού μεταστάσεων. Πώς όμως μπορούν να σχηματιστούν όγκοι

Οι καρκινικοί όγκοι αποτελούνται από κύτταρα που δεν διαθέτουν φυσιολογικό μηχανισμό ελέγχου της κυτταρικής ανάπτυξης. Τα καρκινικά κύτταρα χαρακτηρίζονται έτσι από την ταχεία, ανεξέλεγκτη κυτταρική τους ανάπτυξη. Σε γενικές γραμμές, οι καρκινικοί όγκοι μπορούν να αναπτυχθούν από οποιονδήποτε ιστό και κατ' αρχήν σε οποιοδήποτε όργανο. Οι όγκοι μπορεί να είναι είτε καλοήθεις είτε κακοήθεις. Πώς όμως μπορούν να προληφθούν οι καρκινικές διεργασίες στο ανθρώπινο σώμα Για να απαντηθεί αυτό το ερώτημα, πρέπει πρώτα να εξηγηθεί λεπτομερέστερα ποιες ακριβώς διεργασίες οδηγούν σε ανεξέλεγκτη κυτταρική ανάπτυξη.

Ein Oligodendrogliom ist ein Hirntumor (glialer Tumor), an dem vor allem Erwachsene zwischen 35 und 50 Jahren erkranken. Durchschnittlich kommt ein Oligodendrogliom bei Männern etwas häufiger vor als bei Frauen. Insgesamt machen Oligodendrogliome wohl zirka Prozent aller Gliome, d.h. der primären Gehirntumore aus. Die Weltgesundheitsorganisation (WHO) unterteilt die Oligodendrogliome in vier Grade, welche unterschiedliche Beschwerden hervorrufen können und nach dessen Grad sich die möglichen Behandlungsverläufe unterscheiden. Ein Oligodendrogliom erfordert eine schnelle Behandlung und weist je nach Schweregrad unterschiedliche Prognosen auf.

Το γλοιοβλάστωμα είναι η πιο κοινή μορφή κακοήθους όγκου στον εγκέφαλο, ο οποίος σχηματίζεται από τα υποστηρικτικά κύτταρα του εγκεφάλου. Ένα γλοιοβλάστωμα αναπτύσσεται συνήθως μέσα σε σύντομο χρονικό διάστημα και μπορεί να εμφανιστεί οπουδήποτε στον εγκέφαλο. Το γλοιοβλάστωμα μπορεί να αφαιρεθεί πλήρως με χειρουργική επέμβαση, αν είναι δυνατόν, και στη συνέχεια να αντιμετωπιστεί με ακτινοθεραπεία ή χημειοθεραπεία, αλλά είναι ανίατο. Συνεπώς, το γλοιοβλάστωμα κατατάσσεται επίσης από τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας (ΠΟΥ) στον βαθμό IV και συνεπώς στον πιο σοβαρό όγκο του εγκεφάλου. Οι περισσότεροι ενήλικες μεταξύ 50 και 70 ετών αναπτύσσουν γλοιοβλάστωμα, αν και οι αντίστοιχοι παράγοντες κινδύνου που συμβάλλουν στην ανάπτυξη γλοιοβλαστώματος είναι ακόμη άγνωστοι στους ειδικούς γιατρούς.

Το μηνιγγίωμα (ή μηνιγγίωμα) είναι ένας όγκος που προέρχεται από τις μήνιγγες και είναι συνήθως καλοήθης. Αν και ο όγκος δεν αναπτύσσεται στον εγκεφαλικό ιστό, τον εκτοπίζει σταδιακά. Επειδή τα μηνιγγιώματα αναπτύσσονται αρκετά αργά, μπορούν συνήθως να αφαιρεθούν εύκολα με χειρουργική επέμβαση. Τα μηνιγγιώματα είναι ο συνηθέστερος τύπος όγκου στο κεντρικό νευρικό σύστημα. Η πιθανότητα ανάπτυξης μηνιγγιώματος αυξάνεται με την ηλικία και οι γυναίκες έχουν περίπου διπλάσιες πιθανότητες να αναπτύξουν μηνιγγίωμα από τους άνδρες.

Σύνδρομο CUP
Το σύνδρομο CUP σημαίνει "καρκίνος άγνωστης πρωτοπαθούς νόσου". Στα γερμανικά, CUP σημαίνει "καρκίνος με άγνωστο πρωτοπαθή όγκο". Οι γιατροί εννοούν ότι αυτή η καρκινική νόσος με άγνωστο πρωτοπαθή όγκο σημαίνει ότι οι μεταστάσεις του όγκου μπορούν να εντοπιστούν, αλλά η θέση προέλευσης του ίδιου του καρκίνου δεν μπορεί να προσδιοριστεί στο σώμα. Το σύνδρομο CUP ανακαλύπτεται τελικά λόγω των συμπτωμάτων του ή κατά τη διάρκεια μιας εξέτασης ρουτίνας. Περίπου δύο έως τέσσερα τοις εκατό όλων των καρκίνων μπορούν να αποδοθούν στο σύνδρομο CUP.

Ο όρος γλοίωμα αναφέρεται σε έναν τύπο όγκου του εγκεφάλου που προέρχεται από τα κύτταρα υποστήριξης του νευρικού ιστού (γλοιακά κύτταρα). Ανάλογα με τα γλοιακά κύτταρα από τα οποία προέρχεται, το γλοίωμα ταξινομείται στις ακόλουθες διαφορετικές μορφές όγκου: