Όγκοι και θεραπεία συχνότητας

Το αστροκύττωμα είναι ένας όγκος του εγκεφάλου που προέρχεται από τον υποστηρικτικό ιστό του νευρικού συστήματος, τα λεγόμενα γλοιακά κύτταρα. Το αστροκύττωμα λοιπόν ανήκει στα γλοιώματα (συλλογικός όρος για τους όγκους του εγκεφάλου του κεντρικού νευρικού συστήματος) και προέρχεται από τα αστροκύτταρα (γλοιακά κύτταρα). Σε ποσοστό άνω του 60%, το αστροκύττωμα είναι η συχνότερη μορφή γλοιώματος. Περισσότερο από το 40 τοις εκατό όλων των παιδιών ηλικίας μεταξύ πέντε και εννέα ετών αναπτύσσουν αστροκύττωμα.

Το γενετικό υλικό είναι το σημείο εκκίνησης του καρκίνου. Οι φορείς του γενετικού υλικού (τα γονίδια) πρέπει να μεταφέρονται πλήρως, χωρίς βλάβες και χωρίς σφάλματα στο θυγατρικό κύτταρο κατά τον πολλαπλασιασμό των κυττάρων. Διαφορετικά, το θυγατρικό κύτταρο μπορεί να μετασχηματιστεί και να σχηματίσει καρκινικά κύτταρα με αυτόν τον τρόπο. Ωστόσο, η βλάβη του DNA μπορεί να προκληθεί λόγω πολλών περιστάσεων

Οι ασθενείς με καρκίνο συχνά επιθυμούν μια πιο ήπια εναλλακτική λύση στις συχνά πολύ αγχωτικές συμβατικές μορφές θεραπείας, όπως η χημειοθεραπεία. Από την άλλη πλευρά, άλλοι ασθενείς, των οποίων ο καρκίνος έχει ήδη προχωρήσει πολύ, βλέπουν την εναλλακτική ιατρική ως την τελευταία τους λύση. Η συμβατική και η εναλλακτική ιατρική θα πρέπει να συνεργάζονται στενά. Η συμβατική ιατρική έχει καταφέρει να αναπτύξει όλο και καλύτερες θεραπείες χάρη στο αυξανόμενο επίπεδο της έρευνας, οι οποίες υπόσχονται ελπιδοφόρες προοπτικές για θεραπεία. Συνεπώς, η εναλλακτική ιατρική θα πρέπει πάντα να χρησιμοποιείται ως συμπλήρωμα της συμβατικής ιατρικής, για παράδειγμα για τον μετριασμό των παρενεργειών της χημειοθεραπείας ή της ακτινοθεραπείας.

Ο όρος λέμφωμα non-Hodgkin αντιπροσωπεύει διάφορους κακοήθεις καρκίνους του λεμφικού συστήματος και συχνά αναφέρεται επίσης ως "κακοήθες λέμφωμα", που σημαίνει "κακοήθης όγκος λεμφαδένων". Τα λεμφώματα Non-Hodgkin προέρχονται από κύτταρα του λεμφικού συστήματος και αναπτύσσονται όταν το γενετικό υλικό των κυττάρων του λεμφικού συστήματος (λεμφοκύτταρα) μεταβάλλεται. Τα Β λεμφοκύτταρα είναι υπεύθυνα για αυτή την αλλαγή στο 90 τοις εκατό όλων των περιπτώσεων και τα Τ λεμφοκύτταρα στο 10 τοις εκατό όλων των περιπτώσεων. Δεδομένου ότι ο λεμφικός ιστός βρίσκεται σε όλο το ανθρώπινο σώμα, η νόσος μη Χότζκιν λέμφωμα δεν περιορίζεται τοπικά. Αν και οι λεμφαδένες προσβάλλονται συχνότερα από το μέσο όρο, ο καρκίνος μπορεί επίσης να προσβάλει τους πνεύμονες, το ήπαρ, το μυελό των οστών ή το σπλήνα, ιδίως σε προχωρημένα στάδια. Σε αντίθεση με άλλους τύπους καρκίνου, τα μη-Hodgkin λεμφώματα εμφανίζονται σχετικά σπάνια. Κάθε χρόνο, περίπου 9.200 άνδρες με μέση ηλικία 70 ετών και περίπου 8.000 γυναίκες με μέση ηλικία 72 ετών διαγιγνώσκονται με τη νόσο στη Γερμανία.

Οι γαστρεντερικοί στρωματικοί όγκοι (εν συντομία GIST) είναι μια σπάνια ασθένεια των μαλακών μορίων (σαρκώματα) του γαστρεντερικού σωλήνα, η οποία προσβάλλει περίπου 1.500 άτομα στη Γερμανία κάθε χρόνο. Οι γαστρεντερικοί στρωματικοί όγκοι αντιπροσωπεύουν λιγότερο από το ένα τοις εκατό όλων των όγκων στο γαστρεντερικό σωλήνα και αναγνωρίστηκαν ως ανεξάρτητος τύπος καρκίνου μόλις πριν από λίγα χρόνια. Σε ποσοστό σχεδόν 50-70%, ένα GIST αναπτύσσεται συχνότερα στο στομάχι (γαστρο). Αντίθετα, το 30% των γαστρεντερικών στρωματικών όγκων αναπτύσσεται στο λεπτό έντερο (εντερικός). Οι γαστρεντερικοί στρωματικοί όγκοι εμφανίζονται ακόμη λιγότερο συχνά στο παχύ ή δωδεκαδάκτυλο ή στον οισοφάγο. Στο ήμισυ όλων των ασθενών που διαγιγνώσκονται με γαστρεντερικούς στρωματικούς όγκους, διαπιστώνονται επίσης μεταστάσεις. Αυτές οι μεταστάσεις βρίσκονται συχνά στο ήπαρ ή στην κοιλιακή κοιλότητα (περιτόναιο). Σπανιότερα, έχουν επίσης σχηματιστεί μεταστάσεις στους πνεύμονες ή στα οστά.

Ο όρος λέμφωμα συνοψίζει διάφορους καρκίνους του λεμφικού συστήματος και αναφέρεται επίσης στην καθομιλουμένη ως καρκίνος των λεμφαδένων. Το λεμφικό σύστημα δεν περιορίζεται σε ένα μόνο όργανο. Αντίθετα, το λεμφικό σύστημα περιλαμβάνει τους λεμφαδένες, τον σπλήνα και τις αμυγδαλές, αλλά και τον λεμφικό ιστό, ο οποίος βρίσκεται, για παράδειγμα, στο στομάχι, στο έντερο ή κάτω από το δέρμα. Το κακοήθες λέμφωμα, δηλαδή ο κακοήθης καρκίνος των λεμφαδένων, προκαλεί την ανεξέλεγκτη ανάπτυξη των λευκών αιμοσφαιρίων (λεμφοκυττάρων), ενώ ο καλοήθης καρκίνος των λεμφαδένων συχνά παραμένει απαρατήρητος και αρχικά εκδηλώνεται μόνο ως διογκωμένοι λεμφαδένες.

Η λευχαιμία ή ο λεγόμενος καρκίνος του αίματος είναι ένας γενικός όρος για διάφορες ασθένειες των κυττάρων του αίματος και ανήκει σε μια μάλλον σπάνια καρκινική νόσο σε σύγκριση με τον καρκίνο του μαστού, του εντέρου ή του πνεύμονα. Στη λευχαιμία, τα κύτταρα του αίματος στο μυελό των οστών αλλάζουν και πολλαπλασιάζονται ανεξέλεγκτα, εκτοπίζοντας τα υγιή κύτταρα του αίματος. Οι διάφορες μορφές λευχαιμίας διακρίνονται ανάλογα με την πορεία της νόσου και τον αριθμό των κυττάρων του αίματος που έχουν προσβληθεί. Κατά κανόνα, η λευχαιμία προσβάλλει τους ενήλικες. Ωστόσο, τα παιδιά μπορούν επίσης να αρρωστήσουν.

Ο όγκος του εγκεφάλου είναι ένας όγκος που εντοπίζεται στην περιοχή του εγκεφάλου ή των μηνίγγων. Οι γιατροί διακρίνουν μεταξύ καλοήθων και κακοήθων όγκων. Οι όγκοι του εγκεφάλου μπορούν να εμφανιστούν σε οποιαδήποτε ηλικία και να προσβάλουν άνδρες, γυναίκες και παιδιά. Σύμφωνα με τις τρέχουσες ιατρικές γνώσεις, δεν υπάρχει ούτε έγκαιρη ανίχνευση ούτε πρόληψη των όγκων του εγκεφάλου.

Ο καρκίνος του δέρματος είναι ένας ύπουλος καρκίνος επειδή αρχικά δεν προκαλεί συμπτώματα. Παρατηρείται κακοήθης πολλαπλασιασμός των κυττάρων του δέρματος, για τον οποίο ευθύνεται κυρίως η βλαβερή υπεριώδης ακτινοβολία του ήλιου. Αυτές οι υπεριώδεις ακτίνες βλάπτουν το DNA των κυττάρων, τα οποία, ωστόσο, δεν πεθαίνουν, αλλά εκφυλίζονται και αρχίζουν να πολλαπλασιάζονται. Οι γιατροί γενικά διακρίνουν μεταξύ μαύρου και ανοιχτού καρκίνου του δέρματος

Ο καρκίνος του σώματος της μήτρας (καρκίνωμα του σώματος) αναπτύσσεται πάντοτε στην επένδυση της μήτρας (ενδομήτριο). Ο κακοήθης όγκος επενδύει το εσωτερικό της μήτρας, γι' αυτό και συχνά ονομάζεται επίσης καρκίνος του ενδομητρίου. Ο καρκίνος της μήτρας είναι ένας από τους συχνότερους καρκίνους των γυναικείων γεννητικών οργάνων.

Οι ογκοϊοί ή αλλιώς ογκοϊοί ανήκουν στους ιούς που προκαλούν καρκίνο. Ο όρος "ογκογόνος" μπορεί επομένως να μεταφραστεί ως "ογκογόνος", με την έννοια ότι το ογκογονίδιο που υπάρχει στο γενετικό υλικό ενός κυττάρου μεταβάλλεται ή εισάγεται στο κύτταρο ένα δικό του ογκογονίδιο. Ωστόσο, η μόλυνση με ογκοϊούς δεν οδηγεί απαραίτητα σε καρκίνο. Ωστόσο, η πιθανότητα ανάπτυξης όγκου αυξάνεται σημαντικά μετά από μόλυνση με ογκοϊούς. Όπως και άλλοι τύποι ιών, οι ογκοϊοί δεν είναι πραγματικοί ζωντανοί οργανισμοί με την κλασική έννοια του όρου, καθώς δεν διαθέτουν ανεξάρτητη μεταβολική συσκευή και εξαρτώνται από τα κύτταρα ξενιστές.

Το Agaricus Blazei Murril προέρχεται από τη Βραζιλία και είναι γνωστό εκεί ως "μανιτάρι του Θεού".

Αυτό το φαρμακευτικό μανιτάρι έχει μελετηθεί εντατικά επιστημονικά τις τελευταίες δεκαετίες, θα ήθελα να σας φέρω πιο κοντά στα συναρπαστικά αποτελέσματα στον τομέα της εναλλακτικής θεραπείας των όγκων εδώ.