Οι πολύποδες είναι βλεννογονικοί όγκοι που προσβάλλουν τους βλεννογόνους των οργάνων και αναπτύσσονται λόγω αυξημένης κυτταρικής διαίρεσης ή λόγω γενετικών παραγόντων. Οι πολύποδες συχνά σχηματίζονται λόγω φλεγμονής και μπορούν να εμφανιστούν σε διάφορους βαθμούς σοβαρότητας. το 90 τοις εκατό όλων των καρκίνων του παχέος εντέρου οφείλεται σε πολύποδες. Ειδικά με την πρόοδο της ηλικίας, οι άνθρωποι έχουν μεγαλύτερη τάση να αναπτύσσουν πολύποδες, οι οποίοι μπορεί να αναπτυχθούν στο στομάχι, στη μήτρα ή στη μύτη. Οι γιατροί διακρίνουν μεταξύ καλοήθων πολυπόδων και εκείνων που μπορούν να μετατραπούν σε κακοήθεις πολύποδες. Οι πολύποδες μπορούν συνήθως να αφαιρεθούν με ενδοσκοπική χειρουργική επέμβαση.
Στην πολυποδίαση, υπάρχουν πολυάριθμοι πολύποδες που έχουν σχηματιστεί, για παράδειγμα, μέσα σε ένα κοίλο όργανο όπως το έντερο. Οι γιατροί αναφέρουν τη συσσώρευση πολλών εκατοντάδων πολυπόδων στο γαστρεντερικό σωλήνα ως γαστρεντερική πολυποδίαση. Από την άλλη πλευρά, οι γιατροί μιλούν για πολυποδίαση της μήτρας όταν οι πολύποδες έχουν εμφανιστεί στη μήτρα. Ο όρος polyposis nasi et sinuum αναφέρεται σε όγκους ιστών που εμφανίζονται στους παραρρινικούς κόλπους. Η διάγνωση της πολυποδίασης μπορεί συνήθως να γίνει με βιοψία. Ο πολύποδας είναι συνήθως καλοήθης, αλλά πρέπει να αφαιρείται. Αυτό ισχύει ιδιαίτερα εάν υπάρχει γαστρεντερική πολυποδίαση. Εάν δεν αντιμετωπιστεί, μπορεί να εκφυλιστεί σε καρκίνο του εντέρου. Κατά μέσο όρο, οι άνθρωποι αναπτύσσουν πολυποδισμό από τη δεύτερη δεκαετία της ζωής τους και μετά.
Ο ρινικός πολύποδας είναι μια καλοήθης ανάπτυξη ιστού στους κόλπους που αποτελείται από μαλακό, οιδηματώδη συνδετικό ιστό. Οι ρινικοί πολύποδες εμφανίζονται συνήθως πάντα και στις δύο πλευρές και έχουν γκριζωπό-ροζ ή υαλώδες μελιτώδες χρώμα. Αναπτύσσονται είτε σε σταγόνες, είτε κάθονται στην κορυφή του ρινικού βλεννογόνου είτε προεξέχουν από τον βλεννογόνο σαν μίσχος. Οι ρινικοί πολύποδες μπορούν να πάρουν διάφορες διαστάσεις. Οι μικροί ρινικοί πολύποδες έχουν μέγεθος μόνο μερικών χιλιοστών, ενώ οι μεγαλύτεροι ρινικοί πολύποδες μπορεί να καλύπτουν αρκετά εκατοστά και να φράξουν εντελώς τη ρινική κοιλότητα. Ειδικά οι άνδρες υποφέρουν περισσότερο από ρινικούς πολύποδες μετά την ηλικία των 30 ετών.
Ο πολύποδας της μήτρας, που ονομάζεται επίσης πολύποδας του ενδομητρίου, είναι συνήθως μια καλοήθης ανάπτυξη του βλεννογόνου της μήτρας που προκαλείται από αυξημένη κυτταρική ανάπτυξη. Οι πολύποδες της μήτρας είναι συνήθως μικροί και παραμορφώσιμοι και μερικές φορές μπορεί να αποκτήσουν δομή που μοιάζει με στέλεχος. Ειδικότερα, οι γυναίκες ηλικίας 40 έως 50 ετών που είναι υπέρβαρες και πάσχουν από υψηλή αρτηριακή πίεση έχουν αυξημένο κίνδυνο να αναπτύξουν πολύποδες της μήτρας.
Ο πολύποδας του λάρυγγα είναι μια καλοήθης ανάπτυξη του βλεννογόνου στην περιοχή των φωνητικών πτυχών και του λάρυγγα, η οποία συνήθως εμφανίζεται μόνο στη μία πλευρά. Λόγω της γειτνίασής του με τη φωνητική χορδή, ο πολύποδας του λάρυγγα μπορεί επίσης να ονομάζεται πολύποδας της φωνητικής χορδής. Στην πλειονότητα των περιπτώσεων, ο πολύποδας του λάρυγγα είναι καλοήθης, έχει σχήμα από κεφάλι καρφίτσας έως μπιζέλι και μπορεί να αναπτυχθεί ως αποτέλεσμα χρόνιας λαρυγγίτιδας και να προκαλέσει βραχνάδα, απώλεια της φωνής ή/και ενοχλητικό βήχα. Οι μεσήλικες άνδρες που καπνίζουν τσιγάρα και χρησιμοποιούν τη φωνή τους ιδιαίτερα συχνά έχουν περισσότερες πιθανότητες από το μέσο όρο να αναπτύξουν πολύποδες του λάρυγγα.
Οι γιατροί αναφέρουν ότι οι πολύποδες του τραχήλου της μήτρας είναι όγκοι ιστών που μοιάζουν με δάχτυλα και εμφανίζονται στη δίοδο του τραχήλου της μήτρας και συνήθως έχουν διάμετρο μικρότερη από ένα εκατοστό. Οι πολύποδες του τραχήλου της μήτρας εμφανίζονται στο 2 έως 5 τοις εκατό όλων των γυναικών λόγω λοίμωξης ή χρόνιας φλεγμονής και είναι πάντα καλοήθεις στις περισσότερες περιπτώσεις. Οι πολύποδες του τραχήλου της μήτρας μπορεί να προκαλέσουν αιμορραγία ή πυώδες έκκριμα και διαγιγνώσκονται κατά τη διάρκεια μιας γυναικολογικής πυελικής εξέτασης. Ειδικά μετά την εμμηνόπαυση, μεταξύ των ηλικιών 45 και 60 ετών, υπάρχει αυξημένος κίνδυνος ανάπτυξης πολυπόδων του τραχήλου της μήτρας.
Οι εντερικοί πολύποδες είναι προεξοχές του εντερικού βλεννογόνου που είτε προκαλούνται από ορισμένες ασθένειες είτε σχηματίζονται χωρίς αναγνωρίσιμη αιτία. Στις περισσότερες περιπτώσεις, οι εντερικοί πολύποδες παραμένουν ασυμπτωματικοί και ανακαλύπτονται κατά τη διάρκεια μιας κολονοσκόπησης. Περίπου το ένα τρίτο των ατόμων άνω των 60 ετών αναπτύσσουν εντερικούς πολύποδες. Οι εντερικοί πολύποδες αφαιρούνται συνήθως χειρουργικά (πολυπεκτομή) για προληπτικούς λόγους, καθώς μπορεί να εκφυλιστούν σε καρκίνο του εντέρου.
Το σύνδρομο Gardner είναι μια σπάνια κληρονομική ασθένεια που οδηγεί στην ανάπτυξη βλεννογονικών όγκων (πολύποδες του παχέος εντέρου), πολλαπλών όγκων των μαλακών μορίων και καλοήθων όγκων των οστών. Κάθε χρόνο, περίπου 10.000 νεογέννητα διαγιγνώσκονται με το σύνδρομο Gardner, το οποίο προκαλείται από την οικογενή αδενωματώδη πολυποδίαση (FAP). Στην περίπτωση αυτή, οι βλεννογόνοι πολύποδες μπορεί να αναπτυχθούν σε εκατοντάδες έως χιλιάδες στο παχύ έντερο (κόλον). Επιπλέον, η υπερδοντία (υπερβολικός αριθμός δοντιών), οι γαστρικοί πολύποδες και οι επιδερμοειδείς κύστεις μπορούν επίσης να αποδοθούν στο σύνδρομο Gardner.
Οι πολύποδες του ενδομητρίου αναπτύσσονται εντός της βλεννώδους μεμβράνης που επενδύει το εσωτερικό της μήτρας, η οποία ονομάζεται ενδομήτριο. Οι πολύποδες του ενδομητρίου είναι κυτταρικοί σχηματισμοί που αποτελούνται από τους αδένες του ενδομητρίου, τα αιμοφόρα αγγεία και το στρώμα και αναδύονται από την ενδομητρική κοιλότητα. Περίπου το 20 τοις εκατό όλων των γυναικών, ιδίως μεταξύ των ηλικιών 40 και 65 ετών, αναπτύσσουν πολύποδες του ενδομητρίου, οι οποίοι μπορούν να εξαπλωθούν μέσω του τοιχώματος της μήτρας.