Wat is cancrum oris?

Cancrum oris wordt ook wel noma of gangreneuze stomatiti genoemd en verwijst naar een dodelijke infectie van de mondholte en tast de mond, neus en lippen aan. De ziekte, die vooral kinderen tussen 1 en 16 jaar treft, vernietigt de zachte weefsels en botten van de paraorale en orale structuren door een infectie of een gebrek aan bloedtoevoer. De ziekte begint als een zweer die verschijnt op het slijmvlies aan de alveolaire rand van de mond en vervolgens snel andere delen van de mond aantast. Het tast ook de tanden, de wang, het kaakbeen en de tong aan. Cancrum oris komt vooral voor bij kinderen in Afrika ten zuiden van de Sahara, met een incidentie van ongeveer 1 tot 7 gevallen per 1.000 mensen.

Hoe ontstaat cancrum oris?

Cancrum oris verspreidt zich via spieren en botten. Het kan zowel de boven- als de onderkaak aantasten en zich uitbreiden naar de neus en de randen van de onderkaak. Hier komt het woord noma vandaan, dat in het Grieks "voun" betekent, wat verslinden betekent. Dit is om de snelle verspreiding van de ziekte te benadrukken.

Wat zijn de oorzaken van cancrum oris?

Tot nu toe zijn de precieze oorzaken voor het ontstaan van cancrum oris nog onbekend bij artsen. Het zijn echter vooral ondervoede kinderen die leven in onderontwikkelde tropische landen die de ziekte oplopen. Opvallend is ook dat deze kinderen vaak al enteritis, kanker, malaria, mazelen, primaire herpes simplex, roodvonk en/of tuberculose hebben gehad. Dit leidt tot de veronderstelling dat het ontstaan van cancrum oris in combinatie wordt veroorzaakt door ondervoeding, een verzwakt immuunsysteem en een bacteriële infectie.

Bovendien worden bepaalde soorten bacteriën in verband gebracht met de ontwikkeling van cancrum oris. Daartoe behoren de bacteriën Fusobacterium necrophorum en Prevotella intermedia. Als cancrum oris voorkomt bij pasgeborenen, is vooral de bacterie Pseudomonas aeruginosa verantwoordelijk.

Welke risicofactoren bevorderen de ontwikkeling van cancrum oris?

Ondervoeding, vooral het gebrek aan eiwitcalorieën, kan leiden tot cancrum oris. Verder worden de volgende factoren als een risico beschouwd:

  • Armoede; wonen in een onderontwikkeld land,
  • slechte hygiënische omstandigheden en vooral onvoldoende mondhygiëne,
  • veelvuldig contact met dierlijke en/of menselijke uitwerpselen, bijvoorbeeld door het samenleven met dieren,
  • virale en/of bacteriële infectie(s),
  • Ondervoeding en vitaminetekort, vooral vitamine A en B,
  • besmet drinkwater,
  • verzwakt immuunsysteem, bijvoorbeeld door immunodeficiëntie veroorzaakt door HIV-infectie, leukemie of lymfoom
  • recente infectieziekte, vooral acute necrotiserende ulceratieve gingivitis, malaria, mazelen en ernstige diarree

 

Cancrum oris treft vooral kinderen in arme landen als Afrika, Azië en Zuid-Amerika. Kinderen zijn gemiddeld tussen de twee en zes jaar oud als de ziekte zich voordoet. De WHO schat dat jaarlijks wereldwijd 500.000 mensen cancrum oris krijgen, maar er worden slechts ongeveer 140.000 nieuwe gevallen gemeld.

Wat zijn de symptomen van cancrum oris?

Typische symptomen van cancrum oris zijn:

  • gezwollen tandvlees en/of wangslijmvlies,
  • ulceratie, bijvoorbeeld van het tandvlees, die zich snel uitbreidt en de orale en paraorale zachte weefsels en botten vernietigt, wat weer kan leiden tot misvorming van het gezicht en verlies van tanden,
  • Slechte adem en huidgeur, en hevige afscheiding van speeksel uit de mond door de vorming van oedeem,
  • grauwe verkleuring van de mondholte,

Hoe wordt de diagnose cancrum oris gesteld?

Na een uitgebreid anamnesegesprek wordt de patiënt eerst lichamelijk onderzocht op ontstoken slijmvliezen en zweren in de mondholte en huidzweren. Vervolgens kunnen beeldvormende procedures zoals een röntgenonderzoek, een magnetische resonantie beeldvorming (MRI) of een computertomografie (CT) van de kaak, het hoofd en de hals worden uitgevoerd om de ernst van de ziekte te controleren. Verder wordt een bacteriële analyse via een mondswab gebruikt om de soort die de ziekte veroorzaakt op te sporen. Ook wordt een bloedonderzoek besteld om de functie van het immuunsysteem te controleren. In sommige ziektegevallen kan ook een biopsie van het mondweefsel worden uitgevoerd.

Hoe wordt cancrum oris behandeld?

Als cancrum oris niet adequaat en snel wordt behandeld, kan de ziekte levensbedreigend worden. Bovendien kunnen ernstige complicaties ontstaan, die zich bijvoorbeeld op de volgende manieren kunnen uiten:

  • Uitdroging,
  • Bloedvergiftiging (sepsis),
  • Misvorming van het gezicht,
  • Ongemak of moeite met eten en drinken,
  • Problemen met de spraak,
  • Depressie, wat kan leiden tot sociaal isolement

 

Cancrum oris wordt meestal behandeld met antibiotica en een goed dieet. Sommige patiënten kunnen ook ascorbinezuur, ijzer, foliumzuur en een vitamine B-complex voorgeschreven krijgen. De arts zal er bovendien voor zorgen dat de patiënt niet uitgedroogd raakt en passende maatregelen nemen om de elektrolytenbalans op peil te houden. Deze passende vormen van therapie kunnen de voortgang van de ziekte een halt toeroepen. Als er echter al gezichtsvervorming is opgetreden, kunnen het gezichtsbot en de functie van mond en kaak alleen worden hersteld door plastische chirurgie. Omdat deze ingreep meestal erg moeilijk is, moet de patiënt eerst volledig hersteld zijn. Eventueel beschadigd weefsel kan ook operatief worden verwijderd.

Wat is de prognose voor cancrum oris?

Hoewel het verloop van de ziekte altijd van patiënt tot patiënt verschilt, is het ziekte- en sterftecijfer toch zeer hoog. De WHO gaat ervan uit dat tussen 70 en 90 procent van alle patiënten met cancrum oris overlijdt.