von: Eder Herbert 18 april 2023

Wat zijn carcinomen?

De term "carcinoom" komt van het Latijnse woord "carcinoma" en betekent "kanker". Een carcinoom is dus een kwaadaardige (kwaadaardige) ziekte die zich ontwikkelt vanuit de slijmvliescellen (epitheelcellen) en hoeft niet alleen gelokaliseerd te zijn op de plaats van oorsprong, maar kan zich ook via metastase verspreiden naar andere delen van het lichaam.

Ontwikkelingsgraad en pathohistologie van een carcinoom

Carcinomen worden onderscheiden naar hun mate van expressie en hun pathohistologie. Dit laatste verwijst naar de morfologie van het tumorweefsel, zoals de grootte van de tumor, die kan worden onderverdeeld in kleincellige en grootcellige carcinomen. Daarnaast maken artsen wat betreft de pathohistologie onderscheid tussen plaveiselcelcarcinoom en adenocarcinoom. Met betrekking tot de mate van expressie van een carcinoom zijn de volgende drie verschillende stadia te noemen:

Carcinoma in situ (CIS): Dit is een kwaadaardige tumor in het vroege stadium, die nog beperkt is tot de weefsellaag en nog niet is uitgezaaid naar het omringende weefsel of andere delen van het lichaam. Het is dus geen invasief groeiende tumor.
Invasief carcinoom: is een vorm van tumor die buiten de primaire weefsellaag is uitgezaaid naar het omringende weefsel. De term "invasief carcinoom" omvat alle kankers die al zijn uitgezaaid naar het omringende weefsel.
Metastatisch carcinoom: Dit is een term die artsen gebruiken om een tumor te beschrijven die al is uitgezaaid naar weefsel en/of organen in het hele lichaam.

Welke soorten carcinomen zijn er?

Carcinomen kunnen in vele delen van het lichaam voorkomen. De hier genoemde soorten carcinomen zijn enkele van de meest voorkomende soorten kanker:

Anaal carcinoom: is een kwaadaardige tumor van het anale kanaal en is zeldzaam in vergelijking met darmkanker. Anaal carcinoom kan worden veroorzaakt door bepaalde geslachtsziekten en/of chronische infecties.
Basaalcelcarcinoom (BCC): is een van de meest voorkomende kankersoorten en behoort tot de witte huidkanker. In vrij zeldzame gevallen verspreidt dit type kanker uitzaaiingen en wordt daarom beschouwd als een semi-kwaadaardige ziekte.
Bronchiaal carcinoom: is een kwaadaardige kanker van de luchtwegen en wordt in zijn ontwikkeling bevorderd door sigarettenrook en mogelijke beroepsmatige blootstelling aan stof.
Endometriumcarcinoom: kwaadaardige kanker die ontstaat in het binnenslijmvlies van de baarmoeder. Endometriumcarcinoom is een van de meest voorkomende kwaadaardige kankers die het vrouwelijke geslachtsorgaan kunnen aantasten.
Galblaascarcinoom (GBC): is een van de meest voorkomende en agressieve vormen van galwegkanker. Galblaascarcinoom ontstaat in de galblaas en metastaseert snel, bijvoorbeeld naar de lymfeklieren.
Urineblaascarcinoom: wordt in de volksmond ook wel blaaskanker genoemd en ontstaat uit het slijmvlies van de urinewegen (urotheel). Veel patiënten lijden daarom ook aan urotheelcarcinoom.
Hepatocellulair carcinoom (HCC): verwijst naar een kwaadaardige kanker van de lever die uitgaat van de levercellen. Voordat hepatocellulair carcinoom zich ontwikkelt, lijden patiënten meestal aan chronische levercelschade.
Testiculair carcinoom: een kwaadaardige tumor die de testikels aantast. Vooral mannen tussen de 20 en 40 jaar lijden vaak aan testiculair carcinoom.
Colorectaal carcinoom (CRC): deze kwaadaardige kanker ontstaat uit epitheliale dysplasie. Colorectaal carcinoom is lokaal infiltratief en potentieel metastatisch. Zowel een genetische aanleg als exogene oorzaken kunnen bijdragen aan het ontstaan van colorectaal carcinoom.
Larynxcarcinoom: wordt in de volksmond ook wel kanker van het strottenhoofd genoemd en is een van de meest voorkomende kwaadaardige tumorziekten in het keelgebied, die vooral mannen treft.
Maagcarcinoom: is een kwaadaardige kanker van de maag en wordt meestal veroorzaakt door maagsapproducerende kliercellen. Bij een bovengemiddeld aantal ouderen boven de 50 jaar wordt maagkanker vastgesteld.
Mammacarcinoom: wordt in de volksmond ook wel borstkanker genoemd. Het is de meest voorkomende, hoewel niet de gevaarlijkste, kanker bij vrouwen.
Niercelcarcinoom: is een van de meest voorkomende kwaadaardige tumoren, die meestal bij volwassenen voorkomt. Niercelcarcinoom groeit meestal als een enkele tumor in de nier.
Slokdarmkanker: is beter bekend als slokdarmkanker, die zich overal in de slokdarm kan ontwikkelen.
Eierstokcarcinoom: wordt in de volksmond ook wel eierstokkanker genoemd en beschrijft een kwaadaardige tumor van de eierstokken, die vooral vrouwen na de menopauze treft. Eierstokcarcinoom wordt meestal pas in een laat stadium van de kanker ontdekt, bijvoorbeeld als de tumor de buikholte heeft bereikt.
Pancreascarcinoom: de zogenaamde alvleesklierkanker is een van de dodelijkste kwaadaardige tumorziekten en tast de alvleesklier aan.
Faryngeaal carcinoom: dit is een kwaadaardige tumorvorming in het keelgebied. Faryngeaal carcinoom behoort tot de bovenliggende groep van hoofd- en halstumoren.
Plaveiselcelcarcinoom: is na basaalcelcarcinoom de meest voorkomende kwaadaardige huidtumor en wordt in de volksmond ook wel stekelcelcarcinoom genoemd. Net als basaalcelcarcinoom vormt plaveiselcelcarcinoom zeer zelden uitzaaiingen (in slechts 5 procent van alle gevallen). Plaveiselcelcarcinoom heeft echter de neiging zich te verspreiden en snel te groeien.
Prostaatcarcinoom: is een van de meest voorkomende vormen van kanker bij mannen. Een prostaatcarcinoom, dat zich in de prostaatklier bevindt, veroorzaakt geen symptomen, zeker niet in de vroege stadia, daarom wordt het meestal laat ontdekt.
Schildkliercarcinoom: beschrijft een kwaadaardige kanker van de schildklier die het gevolg is van de degeneratie van cellen in het orgaan. Het tumorweefsel verspreidt zich en verdringt het gezonde weefsel.
Baarmoederhalscarcinoom: wordt ook wel baarmoederhalskanker genoemd en verwijst naar een kwaadaardige (maligne) tumor van de baarmoederhals uteri. Baarmoederhalscarcinoom is wereldwijd de vierde meest voorkomende kwaadaardige tumor bij vrouwen.
Tongcarcinoom: behoort tot de groep van hoofd- en halstumoren en komt vrij zelden voor. Een tongcarcinoom verspreidt zich vooral in het achterste derde deel van de tong en kan in zeldzamere gevallen ook het voorste deel van de tong en/of de onderkant van de tong aantasten. Als een tongcarcinoom in een vroeg stadium van de kanker wordt ontdekt, is de kans op genezing groot.

Wat zijn de oorzaken van carcinoom?

Artsen hebben de volgende risicofactoren vastgesteld die de ontwikkeling van carcinoom bevorderen. Ze geloven ook dat ongeveer 40 procent van alle kankers voorkomen kan worden door deze risicofactoren te vermijden.

Alcohol- en tabaksgebruik
gebrek aan lichaamsbeweging
Overgewicht of obesitas
suikerrijke voeding of frequente consumptie van rood vlees
zware blootstelling aan UV-straling of andere vormen van straling
Vooraf bestaande aandoeningen met bepaalde virussen en/of infecties (oncovirussen)

Ook vaccinaties en een gezonde levensstijl kunnen de ontwikkeling van carcinoom voorkomen.

Hoe kan carcinoom vroegtijdig gediagnosticeerd worden?

Sommige vormen van carcinoom kunnen tijdig worden gediagnosticeerd door vroege opsporings- of screeningsonderzoeken. Hiervoor kan de arts bijvoorbeeld een lichamelijk onderzoek doen waarbij de patiënt wordt gepalpeerd op knobbels. Ook wordt gekeken naar afwijkingen, zoals veranderingen in de huidskleur of vergroting van een orgaan. Verder kan laboratoriumonderzoek zoals urine- en bloedonderzoek informatief zijn om deze afwijkingen gemakkelijker op te sporen. Leukemie kan bijvoorbeeld worden opgespoord door een compleet bloedbeeld. In dat geval verschijnen de witte bloedcellen in een ongewoon aantal of type.

Hoe wordt carcinoom behandeld?

Er zijn verschillende behandelingsmogelijkheden voor kanker. Welke behandeling wordt toegepast zal waarschijnlijk altijd afhangen van het type carcinoom, maar ook van de grootte, het stadium en, last but not least, de algemene gezondheidstoestand van de patiënt. Als primaire behandelopties zal de arts altijd proberen de tumor volledig te verwijderen door middel van een operatie, indien mogelijk. Als een volledige verwijdering van het carcinoom niet mogelijk is, wordt chemotherapie of radiotherapie gebruikt om alle resterende kankercellen te doden of een nieuwe aangroei te voorkomen.