Er is geen God - of toch wel?

Mensen zijn een deel van God. En goden zelf zijn een deel van de natuur. Of zijn ze dat niet?



D e abstracte beschouwing van dit onderwerp De moderne wetenschap ontkent het bestaan van een God in de mens in termen van een collectief onderbewustzijn. Studies naar het gedrag van dieren tonen echter het tegendeel aan. Zo hebben dieren die in roedels leven een zogenaamd superorganisme ontwikkeld, die dus een eigen onderbewustzijn hebben. Het onderbewustzijn van het menselijk superorganisme daarentegen wordt alleen bepaald door religies.

Dit artikel probeert uit te leggen welke fysieke gegevensdragers worden gebruikt om de informatie van een persoon door te geven aan het transpersoonlijke bewustzijn, dat bekend staat als het collectieve onderbewustzijn. Het onderzoekt uit welke informatiebronnen wordt geput die een collectief onderbewustzijn vormen. En welke regels gelden voor de interne verwerking van deze informatie. Verschillende studies hierover hebben vastgesteld dat het collectief onderbewustzijn een enorme invloed heeft op de samenleving. Als je dit negeert, kun je het collectieve onderbewustzijn van de samenleving beschadigen.

Wat is het collectieve onderbewustzijn?

Dit voorbeeld zal het begrip duidelijk maken. Kleine kinderen leren op jonge leeftijd fietsen. Eerst met zijwieltjes, later zonder, tot ze het rijden onder de knie hebben. Vanaf dat moment denken ze niet meer actief na over het trappen of het bewaren van hun evenwicht. De kennis hierover is dus hun collectieve onderbewustzijn binnengedrongen.

Mensen houden zich al lang bezig met de vraag of God bestaat of niet. Religieuze mensen geloven dat God alle handelingen van de wereld stuurt, waartoe ook de mens behoort, en ook het hele universum. Atheïsten daarentegen geloven dat er geen God in ons universum is die verantwoordelijk is voor het sturen van het lot van mensen, maar dat het de mensen zelf zijn die hun eigen lot bepalen.

Blijkbaar zijn beide ideeën fout, want de waarheid berust op iets anders. Die doet zich voor in een derde versie die het normale voorstellingsvermogen van de mens te boven gaat. Elk mens vormt zelf een diffuus biologisch object dat zijn eigen collectieve geest heeft in de vorm van een onzichtbare biologische entiteit om informatie in een netwerk weer te geven. Mensen kunnen dit onzichtbare informatienetwerk, vaak onbewust, ervaren als een hogere macht of een god, als ze erin geloven.



H et biologische informatienetwerk Alle informatie navigeert via een biologisch informatienetwerk naar een veld waarvan het bestaan pas enkele decennia geleden wetenschappelijk is bewezen. Er zijn apparaten ontwikkeld om dit veld te onderzoeken, waarmee biologische objecten kunnen worden beïnvloed.

Vanwege zijn speciale vorm is dit het "SFF-veld" genoemd. Dit veld kan in de ruimte staan en daarin volharden. Of met de snelheid van het licht naar een ander veld toe bewegen. Het veld kan ervaren worden door alle levende en niet-levende wezens. Het lijkt voor hen alsof ze ingekapseld worden door dit onzichtbare externe veld. Het veld vertoont echter slechts een zwakke energie. Het bevat informatie over de status en eigenschappen van voorwerpen die door dit veld worden uitgezonden. In de wetenschap wordt het veld ook wel een "informatieveld" genoemd.



D e natuurkundige voorstelling van dit veld Natuurkundig gezien vertegenwoordigt dit veld een proces dat zich in slechts kleine stappen afspeelt (superstrings van hersenen), dat in de context van donkere materie een vacuüm vormt. Processen binnen normale materie, van waaruit alle andere objecten in kaart worden gebracht, kunnen automatisch met dit proces worden opgelost om informatie te krijgen over bepaalde donkere materieprocessen binnen deze objecten. Deze processen worden door de donkere materie buiten het object ook doorgegeven aan andere personen.

Elke persoon straalt informatie over de toestand van zijn lichaam en geest uit naar de omgeving. Tot op zekere hoogte kan deze informatie worden doorgegeven aan het veld. Informatie van andere mensen met hun velden die wordt uitgestraald kan dus onbewust door andere mensen worden ontvangen en begrepen. Het onderbewustzijn van deze mensen wordt daardoor met elkaar verbonden. Om zo een biologisch informatienetwerk te vormen, wat veel onderzoekers het collectieve onderbewustzijn noemen.



D e huidige stand van het onderzoek Het laat een manier zien waarop verschillende informatie van de ene persoon op de andere wordt overgedragen om hun collectieve onderbewustzijn te beïnvloeden. De externe informatie wordt doorgegeven via de ogen en oren van het menselijk bewustzijn. Vanuit dit menselijk bewustzijn wordt informatie doorgegeven aan het persoonlijk onderbewustzijn van andere mensen. De informatie wordt zo uit de menselijke geest in het SSF-veld gehaald, dat deze informatie voortaan draagt.

Hoe gebeurt de overdracht?

Een mens neemt de informatie uit zijn onderbewustzijn van een ander persoon waar als een nieuwe gedachte, zonder zich daar gewoonlijk van bewust te zijn. Mensen met vergelijkbare identiteiten vormen zo samen met hun collectieve onderbewustzijn een zogenaamd superorganisme. Deze superorganismen kunnen echter in zichzelf conflicten bevatten. Niet alle mensen zijn uitgerust met hetzelfde collectieve onderbewustzijn. Zij die er niet mee verbonden zijn, worden dissidenten genoemd.