Wat is het Humaan T-lymfotroop virus 4?

Het Humaan T-lymfotroop virus 4, kortweg HTLV-4 genoemd, behoort zoals alle HTLV's tot de familie van retrovirussen die leukemie en andere ziektebeelden bij mensen kunnen veroorzaken. Het HTLV-4 werd in 2005 voor het eerst ontdekt bij jagers die in Afrika woonden en bijzonder nauw contact hadden met primaten. De onderzoekers meldden toen dat dit waarschijnlijk beperkte gevallen van besmetting waren. Het virus zou zich niet in de menselijke populatie vestigen. Bovendien is HTLV-4 een verouderde naam voor de bekende hiv-typen 1 en 2.

Wat is de structuur van het humaan T-lymfotroop virus 4?

Omdat HTLV-4 tot het geslacht van de retrovirussen behoort, is het gestructureerd als de andere leden van de familie. Meestal is het RNA enkelstrengs en is het virus omgeven door een eiwitmantel die capside wordt genoemd. Deze eenheid wordt ook wel nucleocapsid genoemd en kan, net als bij alle andere virussen, vrij zijn of omgeven door een membraan. Het HTLV-4 heeft, net als alle andere retrovirussen, het organisme van een gastheer nodig om zich voort te planten, want ze hebben geen eigen metabolisme en kunnen dus geen levende organismen genoemd worden.

Hoe plant het humaan T-lymfotroop virus 4 zich voort?

Net als de andere retrovirussen wordt het nucleïnezuur van THLV-4 na transformatie in DNA ingevoegd in het genoom van de T-cellen. Op deze manier wordt de regulatie van de celcyclus zo ernstig verstoord dat de geïnfecteerde lymfocyt zich ongecontroleerd profileert. Via deze weg kan HLV-4 leukemie veroorzaken. Om deze reden wordt ook het HTLV- 4 tot de groep oncovirussen gerekend.

Hoe wordt het humaan T-lymfotroop virus 4 overgedragen?

Het HTLV-4 wordt, zoals alle menselijke T-lymfotrope virussen, overgedragen via direct contact met besmette lichaamsvloeistoffen. In bepaalde gebieden van Japan is HTLV-4, evenals de andere HTLV, epidemisch, wat betekent dat meer dan 30% van de bevolking antilichamen heeft tegen het specifieke virustype.

Net als de HI-virussen wordt HTLV-4 vaak overgedragen via onbeschermde seksuele gemeenschap. Zeer zelden vindt overdracht plaats door orgaandonaties of besmette spuiten. Als een zwangere vrouw HTLV-4 bij zich draagt, bestaat het risico dat zij het virus tijdens de geboorte of de borstvoeding op haar kind overdraagt.

Welke ziekten worden veroorzaakt door het humaan T-lymfotroop virus 4?

Tot de ziekten die door HTLV-4 worden veroorzaakt behoren vooral de T-cel leukemieën en de B-cel leukemieën en de non-Hodgkin lymfomen.

T-cel leukemieën:

Deze vorm van leukemie komt vooral voor in de Japanse regio, waar gevallen van HTLV-4 het meest voorkomen. T-cel leukemie ontwikkelt zich ofwel als leukemie ofwel als een uiterst agressief non-Hodgkin lymfoom. De ziekte wordt voornamelijk gekenmerkt door de aanwezigheid van getransformeerde, kwaadaardige T-lymfocyten.

B-cel leukemie:

B-cel leukemie is een ziekte van de zogenaamde voorlopercellen van B-lymfocyten. In de regel treedt deze ziekte al in de kindertijd op. De verspreiding van de kwaadaardige cellen in de organen, voornamelijk in het beenmerg, leidt tot verdringing van de nog gezonde bloedcellen.

Non-Hodgkin lymfoom:

Dit is een heterogene groep kankers die ontstaan uit de cellen van het lymfestelsel. Deze worden lymfocyten genoemd. Omdat lymfeweefsel overal in het lichaam voorkomt, kan de ziekte zich ook overal in het lichaam ontwikkelen.

Wat zijn de symptomen van humaan T-lymfotroop virus 4?

Een infectie met het humaan T-lymfotroop virus 4 laat zich meestal voelen door griepachtige symptomen, wat betekent dat aanvankelijk de volgende verschijnselen optreden :

  • Koorts,
  • Huiduitslag,
  • Zwelling van de lymfeklieren,
  • Lichamelijke zwakte,
  • Maag- en darmklachten.

 

Als er sprake is van een T-cel leukemie , zijn er meestal begeleidende symptomen zoals nachtelijk zweten en gewichtsverlies. Vaak is er een sterke vergroting van de milt. Vergroting van de lever en lymfeklieren komt zelden voor bij T-cel leukemie. Bij B-cel leukemie zijn er ziekteverschijnselen zoals bleekheid, dufheid en een zeer grote vatbaarheid voor infecties. In het geval van non-Hodgkin-lymfoom treden zonder duidelijke reden bloedarmoede, verlies van eetlust en soms depressieve stemmingen op.

Hoe wordt Human T-Lymphotropic Virus 4 gediagnosticeerd?

Het HTLV-4 kan worden opgespoord met behulp van serum, EDTA-bloed, huidbiopten, beenmerg en weefsel van de lymfeklieren. Uiteindelijk wordt dan een betrouwbare detectie uitgevoerd met een PCR-test.

Als een infectie met HTLV-4 wordt vastgesteld, moeten de getroffenen zich aan het volgende houden:

  • Verbod op bloeddonaties en orgaandonaties,
  • Voorlichting over de mogelijkheid van overdracht van het virus door onbeschermde seksuele gemeenschap,
  • Baby's van besmette moeders mogen geen borstvoeding krijgen.

Hoe wordt het humaan T-lymfotroop virus 4 behandeld?

Afhankelijk van de symptomen van de getroffen persoon varieert het type therapie. De gouden keuze is een gecombineerde therapie met de reservetranscriptaseremmers zidovudium of lamivudine met interferon alfa. Deze medicijnen worden gedurende 6 tot 12 maanden ingenomen. Ook kan valproïnezuur worden gegeven. Dit zou de vermenigvuldiging van het virus verder moeten verminderen.

Hoe kan menselijk T-lymfotroop virus 4 worden voorkomen?

De volgende maatregelen worden beschouwd als effectieve en veilige preventieve maatregelen om HTLV-4 te voorkomen:

  • Geïnfecteerde moeders moeten hun baby's geen borstvoeding geven,
  • Drugsgebruikers moeten hun naalden of spuiten niet met anderen delen.