Τι είναι το χοριοαγγείωμα

Τα χοριοαγγειώματα είναι καλοήθεις όγκοι του χοριακού ιστού που αποτελεί το εμβρυϊκό κάλυμμα (πλακούντας). Η εξαιρετικά σπάνια νόσος, η οποία εμφανίζεται σε περίπου 05, έως 1 τοις εκατό όλων των κυήσεων, προκαλείται από μια εμβρυϊκή ή μητρική δυσπλασία. Ένα χοριοαγγείωμα εντοπίζεται συνήθως στο δεύτερο τρίμηνο της εγκυμοσύνης με υπερηχογράφημα (υπερηχογραφία) . Ενώ τα μεγάλα χοριοαγγειώματα προκαλούν επιπλοκές στην εγκυμοσύνη, τα μικρότερα χοριοαγγειώματα συμπεριφέρονται ασυμπτωματικά. Στη συντριπτική πλειονότητα όλων των περιπτώσεων νόσου ισχύει η δεύτερη περίπτωση, δηλαδή τα χοριοαγγειώματα δεν είναι κλινικά σημαντικά και δεν επηρεάζουν τη λειτουργία του πλακούντα .

Τα χοριοαγγειώματα είναι οι συχνότεροι όγκοι του πλακούντα. Τα χοριοαγγειώματα με διάμετρο άνω των 5 cm τείνουν να εμφανίζονται λιγότερο συχνά από τα μικρότερα χοριοαγγειώματα. Ωστόσο, μπορεί να συμβεί ιδιαίτερα μικρά χοριοαγγειώματα να μην μπορούν να γίνουν ορατά με υπερηχογράφημα και επομένως να μην μπορούν να διαγνωστούν.

Πώς αναπτύσσεται ένα χοριοαγγείωμα

Ένα χοριοαγγείωμα αναπτύσσεται από το αρχέγονο χοριακή μεσόδερμα, που ονομάζεται επίσης χοριακό μεσόδερμα. Πρόκειται για ένα χαλαρό στρώμα συνδετικού ιστού που διαχωρίζεται από το αμνιακό μεσέγχυμα με μια στενή, γεμάτη υγρό σχισμή. Ο σχηματισμός ενός χοριοαγγειώματος συμβαίνει όταν το στρώμα και τα αιμοφόρα αγγεία αρχίζουν να πολλαπλασιάζονται ανεξάρτητα από τον περιβάλλοντα ιστό. Τα χοριοαγγειώματα είναι αγγειακοί όγκοι. Αυτό σημαίνει ότι αποτελούνται από αιμοφόρα αγγεία, αν και στις περισσότερες περιπτώσεις ο όγκος είναι καλοήθης.

Η ακριβής αιτία του χοριοαγγειώματος είναι ακόμη άγνωστη. Ωστόσο, ένα χοριοαγγείωμα είναι πιο συχνό σε πολύδυμες εγκυμοσύνες.

Ποιες είναι οι διάφορες μορφές χοριαγγειώματος

Το χοριοαγγείωμα διακρίνεται στους ακόλουθους τρεις τύπους, όπου θεωρείται ότι κάθε τύπος αντιπροσωπεύει μια φάση ανάπτυξης του όγκου :

• κυτταρικός τύπος: πρόκειται για έναν ανώριμο τύπο που αποτελείται κυρίως από κυτταρικά, συμπαγώς σχηματισμένα στοιχεία.
• αγγειωματικός (αγγειακός) τύπος: εμφανίζεται ως η πιο συχνή μορφή χοριακού καρκινώματος και είναι χαρακτηριστικός για τα πολυάριθμα, μικρά αιμοφόρα αγγεία του.
• εκφυλιστικός τύπος: πρόκειται για έναν ώριμο τύπο με εκφυλιστικές αλλαγές.

 
Στις περισσότερες περιπτώσεις, ένα χοριακή αγγείωμα δεν έχει κακοήθη δυναμικό.

Ποιες επιπλοκές εγκυμοσύνης μπορεί να προκαλέσει ένα χοριοαγγείωμα

Εάν πρόκειται για ένα χοριοαγγείωμα που είναι μεγαλύτερο από 4 ή 5 εκατοστά ή πολλαπλά χοριοαγγειώματα, οι ακόλουθες επιπλοκές μπορεί να εμφανιστούν κατά τη διάρκεια εγκυμοσύνης:

• Επιπλοκές για το έμβρυο:
• Καταστροφή ή πρόωρη διάσπαση των ερυθρών αιμοσφαιρίων (αιμολυτική αναιμία),
• εμβρυϊκή θρομβοπενία, δηλαδή αδυναμία πήξης του αίματος λόγω έλλειψης αιμοπεταλίων,
• Θρόμβοι αίματος στον ομφάλιο λώρο (θρόμβωση της ομφαλικής φλέβας),
• Εμφάνιση συσσώρευσης υγρών και πρήξιμο σε διάφορα μέρη του σώματος του μωρού (μη ανοσοποιητικός ύδρωπας),
• εμβρυϊκή καρδιομεγαλία: διεύρυνση της καρδιάς στο έμβρυο,
• εμβρυϊκή καρδιακή ανεπάρκεια, η οποία μπορεί να οδηγήσει στο θάνατο του νεογέννητου,
• εμβρυϊκό εγκεφαλικό επεισόδιο,
• ενδομήτρια καθυστέρηση της ανάπτυξης, η οποία μπορεί να προκληθεί από μια μάζα που προεξέχει στην αμνιακή κοιλότητα
• συγγενείς ανωμαλίες.
   

• Επιπλοκές για τη μητέρα:
• Εμφάνιση υπερβολικού αμνιακού υγρού στη μήτρα (πολυϋδράμνιο),
• Πρόκληση πρόωρου τοκετού,
• Υψηλή αρτηριακή πίεση μαζί με αυξημένη έκκριση πρωτεϊνών, η οποία συνδέεται επίσης με σημάδια βλάβης οργάνων (προεκλαμψία),
• Αποκόλληση του πλακούντα με σχετική απώλεια αίματος,
• Παραμόρφωση γέννησης (μη φυσιολογική τοποθέτηση του μωρού κατά τη γέννηση),
• αναγκαία καισαρική τομή,
• Συσσώρευση υγρών και πρήξιμο που αντανακλούν την υγεία του εμβρύου (σύνδρομο μητρικού καθρέφτη),
• αιμορραγία μετά τον τοκετό.

 
Συνήθως τα μικρά χοριαγγειώματα συμπεριφέρονται ασυμπτωματικά και δεν προκαλούν καμία επιπλοκή. Μόνο μετά από ένα ορισμένο μέγεθος μπορεί το χοριαγγείωμα να αποτελέσει κίνδυνο για την εγκυμοσύνη και το έμβρυο σε ορισμένες περιπτώσεις.

Πώς διαγιγνώσκεται ένα χοριοαγγείωμα

Στις περισσότερες περιπτώσεις, ένα χοριοαγγείωμα δεν προκαλεί κανένα σύμπτωμα. Κατά κανόνα, η νόσος διαγιγνώσκεται στη σάρωση του δεύτερου τριμήνου . Εδώ το χοριοαγγείωμα εμφανίζεται στην εικόνα ως χώρος φτωχός σε ηχώ ή πλούσιος σε ηχώ, ο οποίος συνήθως μπορεί να διαχωριστεί σαφώς από τον πλακούντα με υπερηχογράφημα γκρίζου χρώματος . Ωστόσο, ορισμένα χοριακά αγγειώματα, τα οποία εμφανίζονται ως συμπαγής μάζα, μπορεί να μην αναγνωρίζονται με υπερηχογράφημα σε κλίμακα του γκρι και παραμένουν απαρατήρητα, ιδίως εάν είναι επίσης ασυμπτωματικά. Μπορεί ακόμη και να συμβεί ένα μικρό χοριακή αγγείωμα να ανακαλυφθεί μόνο μετά τη γέννηση, όταν εξετάζεται ο πλακούντας.

Εάν, από την άλλη πλευρά, πρόκειται για ένα μεγαλύτερο χοριαγγείωμα, μπορεί επίσης να παρατηρηθούν ινώδη septa (οδοντωτή εμφάνιση). Ένα χοριαγγείωμα προεξέχει στην αμνιακή κοιλότητα (μέρος της εμβρυϊκής βλαστοκύστης) κοντά στον σχηματισμό του ομφάλιου λώρου.

Πώς αντιμετωπίζεται ένα χοριαγγείωμα

Ένα χοριαγγείωμα αρχικά μόνο παρατηρείται, καθώς έτσι κι αλλιώς συνήθως συμπεριφέρονται ασυμπτωματικά. Εάν πρόκειται για ένα μεγάλο χοριοαγγείωμα, ελέγχεται με υπερηχογράφημα ανά διαστήματα μιας έως δύο εβδομάδων, προκειμένου να παρακολουθείται η ανάπτυξη του όγκου, αλλά και η στάθμη του αμνιακού υγρού καθώς και η καρδιακή λειτουργία του εμβρύου και η ανάπτυξη του εμβρύου. Σε περίπτωση που προκύψουν επιπλοκές, μπορούν να χρησιμοποιηθούν οι ακόλουθες θεραπείες:

• Χορήγηση εμβρυϊκών μεταγγίσεων,
• φετοσκοπική Πήξη με λέιζερ των αγγείων που τροφοδοτούν τον όγκο: Υπό τοπική αναισθησία, μια λεπτή πηγή φωτός 1,9 χιλιοστών (φετοσκόπιο) εισάγεται στην αμνιακή κοιλότητα μέσω του κοιλιακού τοιχώματος της μητέρας, προκειμένου να εξαλειφθούν ειδικά τα αγγεία όγκου.
• ενδοσκοπική χειρουργική αποαγγείωση,
• Χημειοσκλήρυνση

Ποια είναι η πρόγνωση ενός χοριαγγειώματος

Σε μεγάλα χοριαγγειώματα, τα οποία έχουν τόσο μειωμένη ηχογένεια και μειωμένο όγκο όγκου όσο και μειωμένη αιματική ροή στην έγχρωμη διπλή εικόνα, μπορεί να υποστούν αυτόματο έμφραγμα. Σε χοριοαγγειώματα με μειωμένη αιματική ροή, οι γιατροί έχουν δείξει ότι βελτιώνεται τόσο η εμβρυϊκή αιμοδυναμική .