Τι είναι το ολιγοαστροκύττωμα

Ο όρος ολιγοαστροκύττωμα περιγράφει έναν τύπο όγκου του κεντρικού νευρικού συστήματος. Από ιατρική άποψη, πρόκειται για διάχυτα διηθητικά μικτά γλοιώματα, τα οποία μοιάζουν εν μέρει τόσο με τα ολιγοδενδρογλοιώματα όσο και με τα αστροκυττώματα . Μαζί με τα αναπλαστικά αστροκυττώματα, τα ολιγοαστροκυττώματα αντιπροσωπεύουν σχεδόν το 5% όλων των όγκων του κεντρικού νευρικού συστήματος και αναπτύσσονται με συχνότητα άνω του μέσου όρου στην ενήλικη ζωή μεταξύ του 35ου και του 50ου έτους της ζωής. Ωστόσο, ένα ολιγοαστροκύττωμα μπορεί επίσης να αναπτυχθεί γύρω στην ηλικία των 10 ετών. Οι άνδρες συνήθως παθαίνουν ολιγοαστροκύττωμα συχνότερα από τις γυναίκες. Τα ολιγοαστροκυττώματα συχνά σχηματίζονται κυρίως στο εγκεφαλικό ημισφαίριο και κατά προτίμηση στο μετωπιαίο λοβό.

Τα ολιγοαστροκυττώματα αναπτύσσονται κατά τη διάρκεια ετών, μερικές φορές ακόμη και δεκαετιών, και ονομάζονται γλοιώματα δευτέρου ή τρίτου βαθμού του . Κάθε χρόνο, κακοήθεις εκφυλισμοί συμβαίνουν σε τρία έως δέκα τοις εκατό του συνόλου των περιπτώσεων αυτών των όγκων. Το αν θα συμβεί ένας τέτοιος κακοήθης μετασχηματισμός εξαρτάται από τον τύπο του ιστού, αλλά και από τα μοριακά χαρακτηριστικά και το μέγεθος του όγκου. Ως συνήθης θεραπεία, συνήθως επιδιώκεται η πλήρης χειρουργική αφαίρεση του όγκου, η οποία μπορεί να συμπληρωθεί με χημειοθεραπεία ή/και ακτινοθεραπεία, εάν είναι απαραίτητο .

Ποιοι τύποι ολιγοαστροκυττωμάτων διακρίνονται

Τα ολιγοαστροκυττώματα είναι γλοιώματα που χαρακτηρίζονται από τη μικτή τους μορφή αστροκυτταρικών και ολιγοδενδρογλοιακών καρκινικών κυττάρων. Οι ακόλουθοι δύο όγκοι διακρίνονται μεταξύ τους :

  • Ολιγοαστροκύττωμα (βαθμός ΙΙ κατά WHO): το οποίο αναπτύσσεται μάλλον αργά, αλλά τείνει να υποτροπιάζει και μπορεί να γίνει κακοήθης, αν χρειαστεί.
  • αναπλαστικό Ολιγοαστροκύττωμα (βαθμός WHO III): το οποίο αναπτύσσεται μάλλον γρήγορα και τείνει να κακοήθη εκφυλισμό. Μετά τη χειρουργική επέμβαση συνιστάται χημειοθεραπεία ή ακτινοθεραπεία .

Τι προκαλεί τη δημιουργία ενός ολιγοαστροκυττώματος

Η αιτία των ολιγοαστροκυττωμάτων είναι ακόμη άγνωστη. Ωστόσο, υπάρχουν αναφορές μεμονωμένων περιπτώσεων σύμφωνα με τις οποίες ένα ολιγοαστροκύττωμα έχει σχηματιστεί λόγω ουλών που προέκυψαν μετά από μια ακτινοβολία του κεντρικού νευρικού συστήματος ή μια εγκεφαλική βλάβη . Επιπλέον, ορισμένα ολιγοαστροκυττώματα έχουν βρεθεί σε ασθενείς που πάσχουν από σκλήρυνση κατά πλάκας. Υπάρχουν επίσης αναφορές περιστατικών για την οικογενή συσσώρευση ολιγοαστροκυττωμάτων, γι' αυτό και μπορεί να θεωρηθεί και γενετική προδιάθεση στην αιτία της νόσου.

Πού προτιμά να σχηματίζεται ένα ολιγοαστροκύττωμα

Ένα ολιγοαστροκύττωμα εμφανίζεται κυρίως στο εγκεφαλικό ημισφαίριο και εδώ ιδιαίτερα στο μετωπιαίο λοβό. Γενικά, ένα ολιγοαστροκύττωμα μπορεί επίσης να αναπτυχθεί και σε άλλα μέρη του εγκεφάλου. Ωστόσο, εμφανίζεται σπανιότερα στην παρεγκεφαλίδα ή στο στέλεχος του εγκεφάλου. Η δυσκολία της νόσου είναι ότι ο όγκος συχνά διηθεί τον φλοιό.

Ποια είναι τα συμπτώματα ενός ολιγοαστροκυττώματος

Τα ολιγοαστροκυττώματα εμφανίζουν τα ακόλουθα τυπικά συμπτώματα ενός γλοιώματος, τα οποία μπορούν να εξηγηθούν από την αυξανόμενη πίεση στον εγκέφαλο ή από την ανάπτυξη του όγκου στον περιβάλλοντα ιστό:

  • Πονοκέφαλος,
  • παρατεταμένη ναυτία ή/και έμετος

 
Οι πονοκέφαλοι, προκαλούνται από ένα ολιγοαστροκύττωμα, σε αντίθεση με τους συμβατικούς πονοκεφάλους, εμφανίζονται πολύ ξαφνικά. Επιπλέον, μπορούν να αυξηθούν σε ένταση μέσα σε ημέρες ή εβδομάδες. Εάν παυσίπονα μπορούν να προσφέρουν κάποια ανακούφιση, αυτή είναι μόνο για ένα σχετικά σύντομο χρονικό διάστημα. Ο πονοκέφαλος είναι επίσης πιο έντονος όταν είναι ξαπλωμένος και υποχωρεί αυθόρμητα όταν ο ασθενής βρίσκεται σε όρθια θέση.

Σχετικά πολλοί ασθενείς μπορεί επίσης να υποστούν επιληπτική κρίση και/ή να παρουσιάσουν τα συμπτώματα ενός εγκεφαλικού επεισοδίου, όπως η εμφάνιση μονόπλευρης παράλυσης και/ή διαταραχών του λόγου. Το τελευταίο συμβαίνει ιδίως εάν το ολιγοαστροκύττωμα αιμορραγεί. Εάν εμφανιστούν αυτά τα συμπτώματα, πολλοί ασθενείς συνήθως προσέρχονται για πρώτη φορά στο γιατρό, οπότε διαγιγνώσκεται το ολιγοαστροκύττωμα. Ανάλογα με το στάδιο του όγκου, τα συμπτώματα μπορεί να αυξάνονται σε ένταση.

Πώς διαγιγνώσκεται το ολιγοαστροκύττωμα

Ένα ολιγοαστροκύττωμα μπορεί να διαγνωστεί με τις συνήθεις απεικονιστικές διαδικασίες μιας μαγνητικής τομογραφίας (MRI) του κρανίου. Εάν αυτό δεν είναι δυνατό , διενεργείται αξονική τομογραφία (CT), η οποία έχει το πλεονέκτημα ότι συχνά μπορούν επίσης να ανιχνευθούν ασβεστοποιήσεις. Οι ασβεστοποιήσεις εμφανίζονται περίπου στο 80 % όλων των περιπτώσεων της νόσου. Πρέπει να ληφθεί δείγμα ιστού (βιοψία) για λεπτομερή διάγνωση και για οριστική διάγνωση.

Πώς παρουσιάζεται ένα ολιγοαστροκύττωμα από ιστολογική άποψη

Ιστολογικά το ολιγοαστροκύττωμα εμφανίζεται ως γκριζοκόκκινος όγκος, διάσπαρτος κυρίως με κύστεις . Αυτό έχει ως αποτέλεσμα έναν πυρήνα στρογγυλών κυττάρων με κυτταρόπλασμα που διαθέτει λεπτά αγγεία διατεταγμένα με τη μορφή φράχτη πλέγματος. Οι γιατροί μιλούν επίσης για ένα λεγόμενο φαινόμενο "βρασμένο αυγό".

Πώς αντιμετωπίζεται ένα ολιγοαστροκύττωμα

Η πρώτη επιλογή θεραπείας για ένα ολιγοαστροκύττωμα είναι η χειρουργική εκτομή του όγκου. Ωστόσο, λόγω του διηθητικού χαρακτήρα ανάπτυξης του όγκου, δύσκολα μπορεί να επιτευχθεί ίαση μόνο με τη χειρουργική επέμβαση . Ωστόσο, η χειρουργική επέμβαση μειώνει σημαντικά τον όγκο όγκου. Τυχόν δυσφορία που μπορεί να εμφανιστεί, για παράδειγμα λόγω της ενδοκρανιακής πίεσης, μπορεί να ανακουφιστεί με αυτόν τον τρόπο . Εκτός από τη χειρουργική επέμβαση, συνιστάται ακτινοθεραπεία ή χημειοθεραπεία, ιδίως εάν ο όγκος συνεχίζει να αναπτύσσεται μετά την επέμβαση. Τόσο η ακτινοθεραπεία όσο και η χημειοθεραπεία είναι εξίσου αποτελεσματικές και χρησιμοποιούνται συνήθως για όγκους βαθμού WHO II.

Ποια είναι η φροντίδα παρακολούθησης του ολιγοαστροκυττώματος

Η πρώτη εξέταση παρακολούθησης πραγματοποιείται περίπου έξι εβδομάδες μετά το τέλος της θεραπείας . Χρησιμοποιείται μαγνητική τομογραφία για να ελεγχθεί ο βαθμός στον οποίο ο όγκος έχει υποχωρήσει. Εάν ο όγκος είναι ολιγοαστροκύττωμα (βαθμός ΙΙ κατά WHO), οι επόμενες εξετάσεις θα πραγματοποιούνται κάθε τρεις και, εάν τα ευρήματα παραμένουν σταθερά, κάθε έξι έως δώδεκα μήνες.

Ποια είναι η πρόγνωση για το ολιγοαστροκύττωμα

Το ποσοστό 5ετούς επιβίωσης για ένα ολιγοαστροκύττωμα (βαθμός WHO II) είναι μεταξύ 38 και 83 % και συνεπώς έχει γενικά ευνοϊκότερη πρόγνωση από ένα αστροκύττωμα του ίδιου βαθμού WHO. Ένα ολιγοαστροκύττωμα βαθμού WHO I έχει ακόμη πιο ευνοϊκές προοπτικές ίασης.