Czym jest patogen Bartonella schoenbuchensis?

Bartonella schoenbuchensis pochodzi z rodzaju Bartonella i jest bakterią . Patogen można wyizolować z tak zwanego czerwonego jelenia (Lipoptena cervi). Patogen Bartonella schoenbuchensis, który często powoduje bakteriemię (obecność bakterii w krwiobiegu) u przeżuwaczy, może powodować zapalenie skóry jelenia u ludzi.

Jak można histologicznie scharakteryzować patogen Bartonella schoenbuchensis?

Można udowodnić, że patogen Bartonella schoenbuchensis jest najbliżej spokrewniony z B. bacilliformis. Jest to ważny ludzki patogen, o którym wiadomo, że jest przenoszony przez muchę, a dokładniej muchę piaskową Lutzomyia verrucarum, . Szczepy Bartonella schoenbuchensis charakteryzują się znaczną heterogennością. W tym miejscu warto wspomnieć na przykład o ich sekwencjach gltA.

W jaki sposób patogen Bartonella schoenbuchensis przenosi się na ludzi?

Jelonek rogacz (Lipoptena cervi) jest uważany za wektor patogenu Bartonella schoenbuchensis. Jest to hematofagiczna wesz, która występuje głównie u jeleni, saren, łosi i zwierzyny łownej . Wesz jelenia szlachetnego jest szeroko rozpowszechniona w Europie, na Syberii i w północnych Chinach , ale występuje również u jeleni, łosi, bydła i koni w Ameryce Północnej. Badania wykazały , że sarny i jelenie szlachetne z Niemiec są również często zakażone patogenami Bartonella schoenbuchensis. Patogen kolonizuje głównie jelito środkowe stawonogów.

Czynnik etiologiczny choroby jest nadal nieznany, ale badacze zakładają, w oparciu o dostępne dane, że przenoszenie z czynnikiem zakaźnym odbywa się za pośrednictwem bakterii lub pasożyta. Istnieje znaczne ryzyko przeniesienia choroby na ludzi poprzez ugryzienie zakażonego jelenia. Kiedy patogen jest przenoszony na ludzi, ektopasożyty wysysają krew w ciągu 15 do 25 minut. Przez większość czasu pacjent niczego nie zauważa, ponieważ ugryzienie jest ledwo zauważalne i pozostawia niewiele śladów za sobą. Jednak po około trzech dniach w miejscu ukąszenia tworzy się twardy, zaczerwieniony bąbel.

Jakie objawy wywołuje zakażenie Bartonella schoenbuchensis?

Zapaleniu skóry wywołanemu przez wesz jelenia towarzyszy powstawanie bąbla w miejscu wstrzyknięcia . Zazwyczaj bąblowi towarzyszy swędzenie, które jest często bardzo intensywne i zwykle trwa od 14 do 20 dni . W niektórych przypadkach swędząca grudka może utrzymywać się nawet przez rok. Lekarze określają to jako tzw. zapalenie skóry Hirschkeda, którego zmiany wykazują złogi C3 w naczyniach skórnych, czemu mogą towarzyszyć następujące objawy :

• bolesne wysypki skórne w postaci krost, czasami nawet w postaci obrzęku i/lub ropienia,
• Epizody gorączki,
• przewlekłe zmęczenie,
• Ból mięśni

 
W skrajnym przypadku zakażenie Bartonella schoenbuchensis może również prowadzić do rozwoju niebezpiecznego zapalenia serca (zapalenie wsierdzia). Jednak naukowcy nadal nie są zgodni co do tego, czy infekcja Bartonella schoenbuchensis może być faktycznie odpowiedzialna za zapalenie wsierdzia.

Nadal nie wiadomo, czy patogen Bartonella schoenbuchensis może nawet powodować dalsze uszkodzenia w ludzkim organizmie. Naukowcy nie mogą tego wykluczyć, a nawet uważają za możliwe, że patogen może spowodować infestację zastawek serca, a tym samym wywołać zapalenie wsierdzia .

Jak niebezpieczne jest użądlenie przez wesz jelenią (Lipotena cervi)?

Niebezpieczeństwo związane z wesz jelenia polega na tym, że jej ukąszenie często pozostaje niezauważone . Wynika to z faktu, że wesz jelenia gryzie serce. Dzieje się tak, ponieważ wesz jelenia, gdy tylko osiądzie na żywicielu, traci skrzydła, aby ugryźć płasko na powierzchni skóry. Wesz jelenia ma silne kolce na odnóżach, co sprawia, że prawie niemożliwe jest pozbycie się pasożyta poprzez strząśnięcie go. Wesz jelenia żyje od tego momentu jako krwiopijny owad na żywicielu aż do śmierci. Przy oczekiwanej długości życia wynoszącej około trzynastu miesięcy, mówimy o długim okresie czasu. U ludzi wesz jelenia osiedla się głównie na włosach głowy i/lub w okolicy szyi.

Kto jest szczególnie zagrożony?

W przypadku przenoszenia choroby, znacznie mniej zagrożony jest okazjonalny spacerowicz po lesie niż grupa osób, które pracują w lesie. Obejmuje to na przykład leśników. Osoby z długimi włosami są bardziej zagrożone, ponieważ wesz jelenia woli osiedlać się na szyi i/lub głowie. Dzieje się tak głównie dlatego, że pasożyty mogą szybciej pełzać w tym miejscu i mają większą szansę na szybkie ugryzienie w tym obszarze ciała. Jeśli masz niejasne objawy choroby i przebywałeś w lesie przez długi czas, zaleca się, abyś również pomyślał o możliwej chorobie z egzotyczną infekcją, a następnie przeprowadził odpowiednie testy w celu ustalenia diagnozy.

Jak diagnozuje się zapalenie skóry Hirschkeda?

W celu zdiagnozowania zapalenia skóry Hirschkeda zaleca się wykonanie testu skórnego. Ponadto pacjenci wykazują podwyższony poziom immunoglobuliny E (IgE) w surowicy w 57 procentach wszystkich przypadków choroby. Na podstawie tych wyników zakłada się, że komórkowe mechanizmy odpornościowe, jak również immunoglobulina E (IgE) są zaangażowane w patogenezę choroby .

Jak leczy się zapalenie skóry Hirschkeda?

Muchę deer louse można usunąć bez problemów tylko wtedy, gdy jeszcze się nie przyczepiła. Jeśli usuwanie wesz jelenia zakończy się sukcesem, zaleca się jej zmiażdżenie lub spalenie. W przeciwnym razie wciąż żywa wesz jelenia szybko poszuka kolejnego żywiciela. Miejsce nakłucia należy zdezynfekować i schłodzić w każdym przypadku. Ważne jest również, aby nie drapać żądła, aby zapobiec przedostaniu się bakterii do rany i spowodowaniu jej zakażenia.

Domowe środki zaradcze, takie jak olejki eteryczne z cytronelą, goździkami, rozmarynem lub lawendą, mogą pomóc w walce ze swędzeniem.