Jak działa terapia częstotliwościowa i białka spike?
Czym ogólnie są białka?
Białka to duże biomolekuły i makrocząsteczki, które składają się z jednego lub więcej długich połączeń reszt aminokwasowych.
W organizmach żywych białka wykonują różne zadania, takie jak przyspieszanie procesów metabolicznych, replikacja DNA, reagowanie na bodźce, kształtowanie komórek i organizmów oraz transport cząsteczek w organizmie.
Struktura białek charakteryzuje się głównie sekwencją ich aminokwasów, która jest określona przez sekwencję nukleotydów w ich genach.
Ta specyficzna sekwencja zwykle prowadzi do utworzenia unikalnej struktury 3D, która określa funkcję białka.
Polipeptyd odnosi się do nieprzerwanego łańcucha reszt aminokwasowych, które tworzą co najmniej jedno długie białko.
Fragmenty białek, które zawierają mniej niż 20-30 bloków budulcowych, rzadko są uważane za białka i są ogólnie określane jako peptydy.
Poszczególne bloki budulcowe są połączone ze sobą wiązaniami peptydowymi i sąsiednimi blokami budulcowymi. Układ bloków budulcowych w białku jest określony przez sekwencję genu, która jest zakodowana w kodzie genetycznym.
Zwykle plan genetyczny określa 20 typowych aminokwasów; jednak niektóre organizmy mogą również zawierać selenocysteinę i - w niektórych przypadkach u archeonów - pirolizynę.
Bezpośrednio po lub w trakcie formowania, pozostałości białka są często modyfikowane chemicznie przez adaptację potranslacyjną, co prowadzi do zmian właściwości fizycznych i chemicznych, struktury, stabilności, działania i ostatecznie funkcji białek.
Składniki niepeptydowe mogą być przyłączone do niektórych białek i są określane jako grupy prostetyczne lub kofaktory.
Białka mogą również współpracować w celu wykonania określonego zadania i często tworzą stabilne kompleksy białkowe.
Struktura białka to przestrzenne rozmieszczenie atomów w cząsteczce łańcuchów aminokwasowych.
Białka są makrocząsteczkami - zwłaszcza polipeptydami - które składają się z rzędów jednostek aminokwasowych, które są budulcem makrocząsteczki.
Pojedyncza jednostka aminokwasowa może być również określana jako reszta, co oznacza powtarzający się składnik makrocząsteczki.
Reakcje kondensacji aminokwasów wytwarzają białka, w których jedna cząsteczka wody jest tracona na reakcję, tworząc wiązanie peptydowe.
Łańcuch składający się z mniej niż 30 aminokwasów często nazywany jest peptydem, a nie białkiem.
Białka zwijają się w jedną lub więcej określonych struktur przestrzennych, aby spełniać swoje funkcje biologiczne. Struktury te są określane przez różne oddziaływania niekowalencyjne, takie jak wiązania wodorowe, oddziaływania jonowe, siły van der Waalsa i układy hydrofobowe.
Aby poszerzyć naszą wiedzę na temat właściwości molekularnych białek, często konieczne jest określenie ich kształtu przestrzennego. Jest to dziedzina biologii strukturalnej, która wykorzystuje metody takie jak krystalografia rentgenowska, spektroskopia NMR, mikroskopia krioelektronowa (krioEM) i interferometria dwupolaryzacyjna do analizy kształtu białek.
Najważniejsze odkrycie
Podstawowym spostrzeżeniem jest to, że po utworzeniu białek istnieją one tylko przez ograniczony czas, a następnie są poddawane recyklingowi przez maszynerię komórkową poprzez degradację białek.
Żywotność białka jest określana przez jego okres półtrwania i zmienia się w szerokim zakresie.
Okres ten może wynosić od kilku minut do kilku lat, podczas gdy średni czas trwania w komórkach ssaków wynosi 1-2 dni.
Nieprawidłowe lub nieprawidłowo sfałdowane białka są degradowane szybciej, albo celowo niszczone, albo z powodu ich niestabilności.
https://de.wikipedia.org/wiki/Protein
https://de.wikipedia.org/wiki/Proteinstruktur
Białka i częstotliwość lub terapia prądowa
Jedną z opcji separacji białek przy użyciu energii elektrycznej jest technika ELEKTROFOREZY.
Jest to jedna z metod separacji, w której cząsteczki o różnej masie lub ładunkach elektrycznych są izolowane poprzez wykorzystanie ich odpowiedniej ruchliwości w polu elektrycznym.
Elektroforeza wykorzystuje zdolność naładowanych cząsteczek do poruszania się w polu elektrycznym. Prędkość ruchu zależy od całkowitego ładunku powierzchniowego, wielkości i kształtu cząsteczki oraz jej stężenia w roztworze.
Elektroforetyczną separację cząsteczek można opisać równaniem
ν E=C ⋅ ϵ ϵ r ⋅ ϵ 0 η ⋅ ζ {displaystyle {frac {nu }{E }}=Ccdot {frac {epsilon _{r }}cdot {epsilon _{0 }}{zeta }}
gdzie ζ to potencjał elektrokinetyczny (V), ν to prędkość liniowa cząstek (m - s-1), E to natężenie pola elektrycznego (V - m-1), a η to lepkość ośrodka (Pa - s). Stała C zależy od kształtu cząstek i grubości podwójnej warstwy elektrycznej, podczas gdy εr reprezentuje względną stałą dielektryczną cieczy, a ε0 stałą dielektryczną próżni.
Poniższy fragment należy całkowicie przeformułować w języku niemieckim, zastępując słowa ich synonimami, zmieniając strukturę zdania i dodając różne przymiotniki. Interpunkcja powinna zostać całkowicie zmieniona, aby stworzyć nowy tekst, który całkowicie różni się od oryginału.
Dla cząstek sferycznych o promieniu r i dużej efektywnej grubości podwójnej warstwy l, gdzie stosunek r do l jest mniejszy niż 0,1, wartość C wynosi 2/3, podczas gdy dla cienkiej podwójnej warstwy (r/l > 100) wynosi 1.
Równanie to odnosi się jednak do przewodnictwa, a nie do częstotliwości!
Białka spike i generatory plazmy
W środowisku medycznym krążą pogłoski, że białka kolców można zredukować za pomocą generatorów plazmy.
Jest to jednak niemożliwe, ponieważ generatory plazmy musiałyby działać w zakresie mikrofal, co nie jest możliwe ze względu na widmo częstotliwości. Ponadto miałoby to podobny wpływ na organizm ludzki jak terapia mikrofalami (komórki eukariotyczne).
Przykład oparty na RPZ 15
Generator RPZ generuje promieniowanie elektromagnetyczne z modulacją prostokątną o częstotliwości nośnej 500 kHz.
Promieniowanie elektromagnetyczne i częstotliwość oscylacji mają ukierunkowany wpływ na komórki prokariotyczne i wprowadzają je w rezonans.
Komórki eukariotyczne pozostają nienaruszone.
W RPN plazma nie przewodzi prądu. Jak widzisz, białka składają się z aminokwasów i peptydów bez błony komórkowej. Nie ma tu nic, co moglibyśmy wprowadzić w rezonans...
Teoretycznie możliwe jest wygenerowanie rezonansu tych cząsteczek za pomocą mikrofal. Nie jest to jednak odpowiednie rozwiązanie, ponieważ mikrofale mogą zniszczyć wszystkie cząsteczki, w tym eukariotyczne komórki ludzkie, enzymy i białka.
Przykład oparty na Ahton5
Przykładem tego jest ATHON5, który jest w stanie rezonować ze strukturą DNA.
Częstotliwość używana przez ATHON5 wynosi 3,2 MHz i jest modulowana sinusoidalnie.
Modulacja 8 oktaw tworzy energię skalarną, która rezonuje na poziomie DNA.
W odniesieniu do SARS Cov, w tym momencie mamy dostęp do wielu różnych częstotliwości przechowywanych w międzynarodowej bazie danych.
Możliwe jest zastosowanie obliczeń matematycznych w celu określenia zakresu i intensywności częstotliwości związanej z białkiem szczytowym wirusa.
Zastosowanie tej metody spowodowałoby wpływ na cały wirus, a nie tylko na wybrane białka.
Wnioski
Obecnie nie ma niezawodnej metody, która mogłaby konkretnie wyeliminować tylko białko kolca.
Obszar członkowski
W oparciu o różne analizy, również we współpracy ze Światową Radą Zdrowia, istnieje przewodnik detoksykacji białka kolca. Jest on dostępny dla naszych członków w strefie członkowskiej.
Zostań członkiem teraz
Jako członek będziesz otrzymywać dalsze informacje i częstotliwości na ten temat! Zaloguj się tutaj!
>