Czym jest rinowirus?

Rinowirusy to patogeny, które są przyczyną przeziębień i kataru. Należą one do rodziny Picornaviridae i są podzielone na 117 różnych serotypów . Wirusy rozprzestrzeniają się na całym świecie i są ograniczone do ludzi. Ponieważ rinowirusy preferują temperaturę od trzech do 33 stopni do rozmnażania się, nic dziwnego, że liczba infekcji wzrasta w wilgotnej i zimnej pogodzie.

Jaka jest morfologia rinowirusa?

Genom wirusa składa się z dodatniego jednoniciowego DNA. Cząsteczka wirusa nie ma otoczki wirusowej, ale ma dwudziestościenny kapsyd. Średnica rinowirusa wynosi około 24-30 nm. Rinowirusy są bardzo wrażliwe na działanie kwasów i preferują temperatury między 33 a 35 stopni.

Jak powszechne są rinowirusy?

Wirusy są najbardziej rozpowszechnionymi wirusami i najczęstszym czynnikiem wywołującym przeziębienie, odpowiadając za 50% przypadków. Jednak rinowirusy są również związane z niektórymi zespołami dolnych dróg oddechowych .

Jak przenoszony jest rinowirus?

Najczęstszym sposobem przenoszenia jest infekcja wymazowa, co oznacza przez zanieczyszczone ręce lub zanieczyszczone przedmioty. W rzadkich przypadkach rinowirusy są przenoszone drogą kropelkową . Wirusy stają się nieaktywne w ciągu kilku minut z powodu wysychania w suchym powietrzu. W związku z tym przeniesienie rinowirusów na inną osobę poprzez kichanie lub kaszel jest prawie niemożliwe . Osoby z osłabionym układem odpornościowym lub niemowlęta i małe dzieci są szczególnie narażone na zakażenie rinowirusami , ponieważ nie rozwinęły jeszcze mechanizmów obronnych przeciwko ponad 100 różnym rinowirusom.

Jakie są objawy rinowirusa?

Czas między zakażeniem a pojawieniem się pierwszych objawów wynosi około 1-4 dni. Infekcja rinowirusami zazwyczaj objawia się następującymi symptomami:

  • Nieżyt nosa,
  • przekrwienie błony śluzowej nosa,
  • Kaszel.

Infekcji mogą towarzyszyć następujące dolegliwości:

  • ogólne złe samopoczucie,
  • Ból głowy,
  • Zapalenie ucha środkowego (szczególnie częste u dzieci),
  • Zapalenie zatok.

Organizm może rozwinąć odporność specyficzną dla typu tylko przez krótki czas. Dlatego przy ponad 100 serotypach nie ma wystarczającej ochrony przed dalszym zakażeniem rinowirusami.

Jak diagnozuje się rinowirusa?

W normalnym przypadku diagnoza jest stawiana na podstawie wywiadu lekarskiego i badania fizykalnego . Jednak rinowirusy można również bez wątpienia wykryć za pomocą wymazu z nosogardzieli za pomocą testu RT-PCR . Test ten jest przeprowadzany w odpowiednim laboratorium. Należy jednak wziąć pod uwagę, że test PCR może często pozostać dodatni przez długi czas, nawet jeśli osoba dotknięta chorobą nie wykazuje już objawów . Ze względu na wiele różnych serotypów, badanie serologiczne jest prawie niemożliwe. Postawienie diagnozy na podstawie hodowli komórkowej jest bardzo niedokładne.

Jak leczy się rinowirusa?

Ukierunkowana walka z wirusami nie jest możliwa, ale w zasadzie też nie jest konieczna, ponieważ ludzki system obronny i własny układ odpornościowy organizmu mogą same poradzić sobie z rinowirusami . Z reguły organizm potrzebuje około tygodnia, aby przystosować się do wirusowego szkodnika. Z tego powodu przeziębienie zwykle trwa tylko tydzień. Z reguły rinowirusy nie powodują żadnych trwałych uszkodzeń błony śluzowej nosa. Objawy można doskonale leczyć środkami przeciwbólowymi i przeciwgorączkowymi, aby ułatwić przejście przez infekcję .

Do jakich powikłań może prowadzić rinowirus?

Rinowirusy mogą prowadzić do powikłań. Chociaż większość z nich nie jest poważna ani nawet zagrażająca życiu, możliwe jest, że rozwinie się wtórna infekcja bakteryjna. Dwa najczęstsze powikłania rinowirusów to:

Zapalenie zatok

Zapalenie zatok to stan zapalny nosa i błon śluzowych zatok. Dlatego choroba ta jest również nazywana zapaleniem zatok przynosowych. Mogą wystąpić następujące objawy:

  • trudności w oddychaniu przez nos,
  • przekrwienie błony śluzowej nosa,
  • zaburzenia węchu,
  • uciskający ból w okolicy twarzy,
  • Gorączka,
  • Ból głowy.

 
Zapalenie zatok można podzielić na ostre i przewlekłe . Ostra postać zapalenia zatok przynosowych może rozwijać się kilka razy w roku i zwykle ustępuje po kilku tygodniach. Jeśli jednak objawy trwają dłużej niż trzy miesiące , nazywa się to przewlekłym zapaleniem zatok przynosowych. Jeśli w zatokach występuje infekcja bakteryjna, terapia odbywa się za pomocą antybiotyków. Ponadto należy przestrzegać leżenia w łóżku i przyjmować leki przeciwzapalne i przeciwbólowe .

Zapalenie ucha środkowego

Zapalenie ucha środkowego to stan zapalny ucha środkowego. W tej chorobie dochodzi do zapalenia błony śluzowej w jamie ucha środkowego i jamy bębenkowej . Zapalenie ucha środkowego może powodować następujące objawy

  • nagły ból ucha
  • pulsujące i stukające dźwięki w dotkniętym uchu,
  • Zawroty głowy,
  • ropna i krwawa wydzielina,
  • Gorączka (szczególnie częsta u małych dzieci),
  • ogólne zmęczenie i złe samopoczucie,
  • Nudności z wymiotami,
  • w pojedynczych przypadkach ból szczęki.

 
Oprócz tych objawów, zapalenie ucha środkowego wykazuje również typowe objawy przeziębienia, tj. katar i kaszel. Zapalenie ucha środkowego należy leczyć leżąc w łóżku i, jeśli to konieczne, stosując leki przeciwbólowe i obniżające gorączkę. W niektórych przypadkach można stosować specjalne krople do uszu, w razie potrzeby również antybiotyki, .

Jak możesz zapobiegać rinowirusowi?

Aby zapobiec zakażeniu rinowirusem, niezbędne są następujące środki:

  • unikaj dużych zgromadzeń ludzi,
  • dbaj o staranną i dokładną higienę rąk,
  • powstrzymaj się od podawania rąk.