Wat is een adenoom?

Een adenoom is een goedaardig gezwel dat zich echter tot kanker kan ontwikkelen. De term "adenoom" komt van het oud-Griekse woord "klier" (aden) en het deel van het woord -ma, dat "tumor" of "effusie" betekent. Een adenoom ontstaat dus ook uit de bovenste cellaag van klierweefsel (goedaardige epitheliale neoplasie), bijvoorbeeld van de schildklier, maar kan in principe elk orgaan aantasten. Meestal echter ontstaat een adenoom uit het slijmvlies van het maagdarmkanaal en verschijnt het bijvoorbeeld in de vorm van poliepen. Als er meerdere adenomen voorkomen, spreken artsen van adenomatose.

Welke vormen van adenomen zijn er en welke symptomen kunnen ze veroorzaken?

Artsen maken onderscheid tussen de volgende adenomen, die ook verschillende symptomen kunnen veroorzaken, afhankelijk van waar ze ontstaan:

  • Adenoom van het maagdarmkanaal: verschijnt als een inwendige uitstulping in de darm. Adenoom van het maagdarmkanaal kan uitgroeien tot een kwaadaardige tumor.
    • Symptoom: bloed in de ontlasting.
  • Adenoom van de amandelen: dit betreft vooral de adenoïden, ook wel poliepen genoemd.
    • Symptomen: Moeite met ademhalen; verhoogde vatbaarheid voor infecties in de keel, neus, oorstreek
  • Hypofyse-adenoom: goedaardige tumor die ontstaat uit het weefsel van de adenohypofyse en relatief vaak voorkomt in de vorm van een prolactinoom. Een hypofyse-adenoom kan leiden tot overmatige afscheiding van een of meer hormonen van de voorste hypofysekwab.
    • Symptomen: hangen af van welke hormonen overmatig worden afgescheiden. Bij vrouwen bijvoorbeeld kan een prolactinoom onregelmatigheden in de menstruatie, onvruchtbaarheid, borstgroei en/of melkstroom veroorzaken. Bij mannen is een prolactinoom vaak merkbaar door seksuele desinteresse en vrij zelden door borstvergroting en/of borstpijn.
  • Nieradenoom: dit is de algemene term voor goedaardige epitheliale gezwellen van de nier die hormonen produceren. Ze worden onderscheiden van kwaadaardig niercelcarcinoom.
    • Symptomen: kunnen zich in verschillende vormen manifesteren, afhankelijk van de hormoonproductie
  • Schildklieradenoom: behoort tot de meest voorkomende tumoren van de schildklier en treft vrouwen gemiddeld vaker dan mannen. Schildklieradenoom is een neoplasma van het folliculaire epitheel waarin een teveel aan hormonen kan worden geproduceerd.
    • Symptomen: Hartkloppingen, beven; zweten, ongewenst gewichtsverlies, hunkeren naar voedsel
  • Adenoom van de prostaat (ook wel benigne prostaathyperplasie BPH genoemd): komt vaak voor bij mannen boven de 50 jaar. Het prostaatadenoom zorgt ervoor dat de prostaat groter wordt en de plasbuis samendrukt.
    • Symptomen: frequente aandrang tot urineren; vertraagd urineren; restgevoel van urine
  • Adenoom van de eierstokken: afhankelijk van de grootte wordt het adenoom verwijderd door laparoscopie of chirurgische verwijdering van de aangetaste eierstok. In de regel wordt vanaf 40 jaar ook de eileider verwijderd en na de menopauze zowel de baarmoeder als de eierstokken en beide eileiders.
    • Symptomen: treden pas op als het adenoom van de eierstokken door zijn omvang andere organen verdringt en kan zich uiten in de vorm van een vol gevoel, een ontlastingsstoornis van de darmen en de blaas en pijn in de onderrug of de buik. Als het adenoom hormonen produceert, kunnen er ook buiten de menstruatie om bloedingen optreden.
  • Hepatocellulair adenoom: kan bij vrouwen voorkomen door langdurig gebruik van orale anticonceptiva als er een genetische aanleg voor bestaat. Een hepatocellulair adenoom is omgeven door een buitenkapsel, ontwikkelt zich afzonderlijk of in groepen, meestal in de rechterkwab van de lever, en kan enkele centimeters groot worden.
    • Symptomen: ernstige buikpijn door necrose of bloeding van het adenoom; een tiende van de bloedingen kan levensbedreigend zijn
  • Tepeladenoom: is een goedaardige tumor die voorkomt in het gebied van de tepel(mammilla ). Een tepeladenoom is meestal macroscopisch uitpuilend.
    • Symptomen: reageert pijnlijk op druk en heeft de neiging gemakkelijk te bloeden bij aanraking.
  • Fibroadenoom: is de meest voorkomende soort goedaardige borsttumor, die vooral voorkomt tussen de 20 en 40 jaar en bijna nooit degenereert.
    • Symptomen: een fibroadenoom is in de borst te voelen als een knobbeltje, kan verplaatst worden en is gemakkelijk te onderscheiden van het omringende borstweefsel.

Hoe wordt een adenoom gediagnosticeerd?

Afhankelijk van het type ziekte kan een adenoom worden vastgesteld tijdens een routine- of vroegdiagnostisch onderzoek. Dit geldt bijvoorbeeld voor een adenoom van het maagdarmkanaal, dat wordt ontdekt door een colonoscopie en daaropvolgend microscopisch onderzoek. De diagnose van een fibroadenoom daarentegen wordt gesteld door een echografisch onderzoek (sonografie) of een punctie.

Als een adenoom ook hormonen produceert, zoals het hypofyse-adenoom, kunnen deze worden opgespoord met een bloedonderzoek en kan de tumor vervolgens worden opgezocht met behulp van een computertomografie (CT) of een magnetische resonantie beeldvorming (MRI). Als het vermoeden bestaat dat de tumor groeihormonen produceert, moet ook een provocatietest worden uitgevoerd (glucosebelastingstest).

Hoe wordt een adenoom behandeld?

Afhankelijk van de vorm van het adenoom en de symptomen die het veroorzaakt, kan zo nodig een operatie worden toegepast. Dit is bijvoorbeeld het geval bij nieradenomen of keelamandelen die in de vroege kindertijd verschijnen. Het is mogelijk om keelamandelen te verwijderen door adenotomie of operatief met een laser of een schraapmes. Een schildklieradenoom wordt ook meestal operatief verwijderd of vernietigd door radiojoodtherapie.

In elk geval is de behandeling van een adenoom altijd gericht op volledige verwijdering van de tumor. In het geval van groeihormoonproducerende tumoren kan dit ook met medicijnen gebeuren. Het is ook mogelijk om vóór een operatie medicijnen te nemen om de tumor te verkleinen, als het adenoom nog te groot is of als het moeilijk is om het van het omringende weefsel te scheiden. Als chirurgie noch medicamenteuze behandeling mogelijk is, kan ook radiotherapie worden overwogen.

 

Frequentielijsten voor onze leden
ZiekteverwekkerBronLeden - Gebied
Adenoom, folliculair EDTFL Als NLS-lid heb je direct toegang tot deze frequentielijsten
Adenoom microcysteus EDTFL Als NLS-lid heb je direct toegang tot deze frequentielijsten
Adenoom basaalcel; Adenoom bètacel; Adenoom papillair EDTFL Als NLS-lid heb je direct toegang tot deze frequentielijsten