Lupus is een auto-immuunziekte met symptomen van verschillende organen.

Het lichaam produceert antilichamen die niet - zoals normaal het geval zou zijn - dienen ter verdediging tegen infecties, maar gericht zijn tegen de eigen cel- en weefselstructuren.

Een vraag die nog niet volledig beantwoord kan worden is of een infectie met virussen of bacteriën aanwezig is bij het begin van een auto-immuunziekte. Professor Ulf Müller-Ladner van Band Naunheim presenteerde in 2011 gegevens die daarop wijzen.

Zo hebben peptiden van ziekteverwekkers als het Newcastle disease virus, Chlamydia trachomatis, Mycobacterium tuberculosis of herpes simplex virus (HSV) vergelijkbare aminozuurmotieven als het myeline basic protein (MBP) van de mens. Tenminste in diermodellen werd auto-immuun encefalitis opgewekt door de getriggerde moleculaire mimicry, meldde de reumatoloog.

Deze moleculaire mimicry is een klassiek voorbeeld van een storing waarbij het immuunsysteem vreemde lichamen aanvalt, maar zich vanwege een evolutionaire structurele overeenkomst richt tegen de lichaamseigen antigenen met een vergelijkbare oppervlaktestructuur.

Een actueel voorbeeld van dergelijke moleculaire mimicry zijn de auto-immuunreacties die worden uitgelokt door een infectie met het Epstein-Barr virus (EBV). Anderzijds kan EBV ook gereactiveerd worden tijdens een lupus-opflakkering.

Bron: Ärztezeitung gepubliceerd op 30.03.2012, 12:49

Resonantiefrequenties in het lichaam:

• 310 kHz
• 338 kHz
• 324 kHz
• 339 kHz - 341 kHz
• 359 kHz - 360 kHz
• 389 kHz
• 394 kHz - 398 kHz
• 407 kHz - 411 kHz
• 416 kHz
• 433 kHz
• 450 kHz - 452 kHz
• 462 kHz
• 471 kHz
• 482 kHz
• 492 kHz - 496 kHz
• 508 kHz - 511 kHz
• 525 kHz
• 543 kHz
• 553 kHz