Wat is peniskanker?

Peniskanker wordt medisch gezien ook wel peniscarcinoom genoemd. In bijna 95 procent van de gevallen is het een plaveiselcelcarcinoom, d.w.z. een kwaadaardige tumor. In tegenstelling tot andere vormen van kanker komt peniskanker vrij zelden voor en treft het in Duitsland jaarlijks slechts een paar honderd mannen, meestal vanaf 60 jaar. Peniskanker is nog zeldzamer bij mannen onder de 40 jaar.

Peniskanker kan zich manifesteren door bloedingen, huidveranderingen, knobbels, verharding of zwelling van de penis. Bij een vroege diagnose kan peniskanker worden geopereerd en is de prognose voor genezing goed, mits alle kwaadaardige tumorcellen zijn verwijderd. Als de diagnose peniskanker daarentegen wordt gesteld in een stadium waarin de tumor al is uitgezaaid, moet palliatieve chemotherapie worden gegeven en verslechtert de prognose naargelang het stadium van de tumor.

Hoe ontstaat peniskanker?

In de meeste gevallen behoort peniskanker tot het plaveiselcelcarcinoom. Deze kwaadaardige kanker wordt veroorzaakt door de degeneratie van de cellen van de buitenste laag van de huid. Peniskanker vormt zich vooral vaak op de voorhuid en de eikel. Als de tumor onbehandeld blijft, kan hij zelfs uitzaaien naar het corpus cavernosum, de prostaat en/of de plasbuis. De tumorcellen kunnen via het lymfestelsel migreren naar de lieslymfeklieren en het bekken. In een later stadium kan de tumor ook via het bloed uitzaaien naar andere organen zoals de longen of het skelet.

In welke tumorstadia wordt peniskanker ingedeeld?

Peniskanker wordt ingedeeld volgens de internationale TNM-classificatie (T=tumor, N=lymfeklierbetrokkenheid, M=uitzaaiingen). Deze beschrijft het betreffende kankerstadium op basis van internationaal erkende normen. Naast de vraag hoe diep de tumor al in het celweefsel is doorgedrongen (infiltratie), gaat het er ook om of de lymfeklieren zijn aangetast en of er uitzaaiingen in andere organen zijn ontstaan:

  • T1: De tumor is oppervlakkig en beperkt zich alleen tot het bindweefsel.
  • T2: De tumor heeft de corpora cavernosa aangetast.
  • T3: De tumor heeft de urethra aangetast.
  • T4: De tumor heeft naburige structuren aangetast, zoals de prostaat.
  • N0: De lymfeklieren zijn nog tumorvrij.
  • N1: De tumor heeft tot nu toe slechts één lymfeklier aangetast en is nog regionaal beperkt.
  • N2: De tumor is uitgezaaid naar meerdere lieslymfeklieren.
  • N3: De tumor is uitgezaaid naar de bekkenlymfeklieren of groeit verder dan een reeds aangetaste lymfeklier.
  • M0: De tumor is nog niet uitgezaaid.
  • M1: De tumor is al uitgezaaid naar andere organen.

Welke risicofactoren bevorderen de ontwikkeling van peniskanker?

Artsen hebben de oorzaken van peniskanker nog niet afdoende kunnen ophelderen. Ze nemen echter aan dat de volgende factoren de ontwikkeling van peniskanker kunnen bevorderen:

  • gevorderde leeftijd,
  • Roken,
  • slechte hygiëne: vooral voorhuidse talg (smegma) kan bijdragen aan het ontstaan van peniskanker,
  • humaan papillomavirus (HPV) en genitale wratten, die door HPV kunnen worden veroorzaakt,
  • Voorhuidstenose (phimosis), waardoor altijd wat voorhuidse talg tussen de eikel en de voorhuid achterblijft en kan leiden tot een chronische infectie van de eikel,
  • Slijmvliesveranderingen zoals leukoplakie, wat een witachtige verandering in het slijmvlies is, kunnen het begin zijn van peniskanker.

 

Mannen boven de 45 jaar kunnen zich jaarlijks laten onderzoeken op prostaatkanker. Daarbij wordt niet alleen de prostaat onderzocht, maar ook de uitwendige geslachtsorganen. Als de ziekte wordt vermoed, worden verdere beeldvormende procedures bevolen.

Wat zijn de symptomen van peniskanker?

Omdat het meestal langzaam groeit, veroorzaakt peniskanker geen pijn of andere symptomen, zeker niet in het begin van de ziekte. De volgende symptomen kunnen wijzen op peniskanker:

  • een gezwollen of verharde voorhuid of eikel,
  • kleine zweertjes of knobbeltjes op de eikel,
  • Huid die gemakkelijk bloedt en niet wil genezen

Als deze symptomen in hevigheid toenemen, kan dat betekenen dat de tumor al in een vergevorderd stadium is. Als de tumor de lymfeklieren al heeft aangetast, is dit meestal te voelen in de liesstreek.

Hoe wordt de diagnose peniskanker gesteld?

De behandelend uroloog zal eerst de medische voorgeschiedenis van de patiënt opnemen. Daarna volgt meestal een grondig onderzoek van de penis, inclusief palpatie van de lymfeklieren in de lies. Als peniskanker wordt vermoed, wordt een weefselmonster genomen voor microscopisch onderzoek in het laboratorium (biopsie). Als uit de biopsie blijkt dat er sprake is van peniskanker, wordt nader onderzoek verricht om na te gaan in hoeverre de kanker al is uitgezaaid naar andere organen. Er wordt gebruik gemaakt van beeldvormende onderzoeken zoals echografie (sonografie), magnetische resonantie beeldvorming (MRI) of computertomografie (CT). Een röntgenfoto wordt gemaakt als er een vermoeden is van kanker in de longen. Als botuitzaaiingen worden vermoed, zal de arts een skeletscintigram maken.

Hoe wordt peniskanker behandeld?

Peniskanker wordt meestal alleen in gespecialiseerde centra behandeld omdat het een vrij zeldzame vorm van kanker is. De uroloog zal proberen het tumorweefsel via een operatie volledig te verwijderen. Als de tumor nog in een vroeg stadium is, kan een operatie ook de penis en zijn functie behouden. Als het een klein carcinoom is, kan dit ook met een laser vernietigd worden. Is het daarentegen een peniscarcinoom dat al in diepere lagen is doorgedrongen of al is uitgezaaid naar andere organen, dan kan een gedeeltelijke of volledige amputatie van de penis nodig zijn om de patiënt te genezen.

In een zeer vergevorderd stadium, wanneer het niet meer mogelijk is de patiënt te redden, wordt meestal bestraling of chemotherapie toegepast. Dit is bedoeld om het ongemak en de pijn van de patiënt te verlichten (palliatieve therapie).