Celmembraan


Synoniemen:: Plasmamembraan, cytoplasmamembraan

Definitie

Het celmembraan is een dun, selectief doorlatend omhulsel dat elke levende cel omgeeft. Het scheidt het inwendige van de cel (cytoplasma) van de extracellulaire omgeving en regelt de uitwisseling van stoffen tussen de intracellulaire en extracellulaire ruimte. Tegelijkertijd is het betrokken bij signalering, communicatie en stabiliteit van de cel.

Structuur

Het celmembraan bestaat voornamelijk uit een lipidenbillaag waarin verschillende eiwitten zijn ingebed. Deze vloeibare mozaïekachtige structuur bevat:

Fosfolipiden (vormen de basisstructuur)
Membraaneiwitten (bijv. transporters, receptoren, enzymen)
Cholesterol (beïnvloedt de vloeibaarheid van het membraan)
Koolhydraten (meestal als glycoproteïnen/lipiden aan de buitenkant)

Functies

Barrièrefunctie: Bescherming tegen ongecontroleerd binnenkomen en verlaten van stoffen
Selectief transport: via ionkanalen, dragers en pompen
Signaaltransductie: Opname en overdracht van signalen via receptoren
Cel-cel communicatie: via membraaneiwitten en glycocalyx
Verankering: voor het cytoskelet en de extracellulaire matrix

Speciale kenmerken

Het celmembraan vertoont elektrische polarisatie (membraanpotentiaal), wat essentieel is voor zenuw- en spiercellen. De lipiden- en eiwitsamenstelling kan sterk variëren afhankelijk van het celtype en de omgevingsomstandigheden. Het is dynamisch: membraancomponenten kunnen zijwaarts bewegen (laterale diffusie).

Relevantie in geneeskunde en frequentietherapie

Het celmembraan speelt een centrale rol in de interactie met elektromagnetische velden. Zwakke EM-velden kunnen het membraanpotentiaal moduleren, transporteiwitten beïnvloeden of signaleringsprocessen op gang brengen - een basis voor moderne concepten van informatiegeneeskunde en frequentietherapie.

Zie ook

Ionen transport - membraanpotentiaal - receptor - endocytose - frequentie therapie - lipide bilaag