Τι είναι το ολιγοαστροκύττωμα
Ο όρος ολιγοαστροκύττωμα περιγράφει έναν τύπο όγκου του κεντρικού νευρικού συστήματος. Από ιατρική άποψη, πρόκειται για διάχυτα διηθητικά μικτά γλοιώματα, τα οποία μοιάζουν εν μέρει τόσο με τα ολιγοδενδρογλοιώματα όσο και με τα αστροκυττώματα. Τα ολιγοαστροκυττώματα, μαζί με τα αναπλαστικά αστροκυττώματα, αντιπροσωπεύουν σχεδόν το 5% όλων των όγκων του κεντρικού νευρικού συστήματος και αναπτύσσονται με συχνότητα άνω του μέσου όρου στην ενήλικη ζωή μεταξύ των ηλικιών 35 και 50 ετών. Ωστόσο, ένα ολιγοαστροκύττωμα μπορεί επίσης να αναπτυχθεί γύρω στην ηλικία των 10 ετών. Οι άνδρες συνήθως αναπτύσσουν ολιγοαστροκύττωμα συχνότερα από τις γυναίκες. Τα ολιγοαστροκυττώματα συχνά σχηματίζονται κυρίως στο εγκεφαλικό ημισφαίριο, κατά προτίμηση στο μετωπιαίο λοβό.
Τα ολιγοαστροκυττώματα αναπτύσσονται με την πάροδο ετών, μερικές φορές ακόμη και δεκαετιών, και ονομάζονται γλοιώματα δευτέρου ή τρίτου βαθμού. Κάθε χρόνο εμφανίζονται κακοήθεις εκφυλισμοί σε ποσοστό τρία έως δέκα τοις εκατό του συνόλου των περιπτώσεων αυτών των όγκων. Το αν θα λάβει χώρα ένας τέτοιος κακοήθης μετασχηματισμός εξαρτάται από τον τύπο του ιστού, αλλά και από τα μοριακά χαρακτηριστικά και το μέγεθος του όγκου. Ως συνήθης θεραπεία, συνήθως επιδιώκεται η πλήρης χειρουργική αφαίρεση του όγκου, η οποία μπορεί να συμπληρωθεί με χημειοθεραπεία ή/και ακτινοθεραπεία, εάν είναι απαραίτητο.
Ποιοι τύποι ολιγοαστροκυττωμάτων διακρίνονται
Τα ολιγοαστροκυττώματα είναι γλοιώματα τα οποία χαρακτηρίζονται από τη μικτή μορφή αστροκυτταρικών και ολιγοδενδρογλοιακών καρκινικών κυττάρων. Γίνεται διάκριση μεταξύ των ακόλουθων δύο όγκων:
- Ολιγοαστροκύττωμα (βαθμός ΙΙ κατά WHO): το οποίο αναπτύσσεται μάλλον αργά, αλλά τείνει να υποτροπιάζει και μπορεί να γίνει κακοήθης, αν χρειαστεί.
- αναπλαστικό ολιγοαστροκύττωμα (βαθμός WHO III): το οποίο αναπτύσσεται μάλλον γρήγορα και τείνει να γίνει κακοήθης. Μετά τη χειρουργική επέμβαση συνιστάται χημειοθεραπεία ή ακτινοθεραπεία.
Τι προκαλεί τη δημιουργία ολιγοαστροκυττώματος
Η αιτία των ολιγοαστροκυττωμάτων είναι ακόμη άγνωστη. Ωστόσο, υπάρχουν αναφορές μεμονωμένων περιπτώσεων όπου ένα ολιγοαστροκύττωμα έχει σχηματιστεί λόγω ουλών που προέκυψαν μετά από ακτινοθεραπεία του κεντρικού νευρικού συστήματος ή τραυματισμό του εγκεφάλου. Επιπλέον, ορισμένα ολιγοαστροκυττώματα έχουν βρεθεί σε ασθενείς που πάσχουν από σκλήρυνση κατά πλάκας. Υπάρχουν επίσης αναφορές περιπτώσεων οικογενειακής συσσώρευσης ολιγοαστροκυττωμάτων, γι' αυτό και μια γενετική προδιάθεση μπορεί επίσης να θεωρηθεί ως αιτία της νόσου.
Πού προτιμά να σχηματίζεται ένα ολιγοαστροκύττωμα
Τα ολιγοαστροκυττώματα εμφανίζονται κυρίως στο εγκεφαλικό ημισφαίριο, ιδίως στον μετωπιαίο λοβό. Γενικά, ένα ολιγοαστροκύττωμα μπορεί να αναπτυχθεί και σε άλλα μέρη του εγκεφάλου. Ωστόσο, εμφανίζεται πιο σπάνια στην παρεγκεφαλίδα ή στο στέλεχος του εγκεφάλου. Η δυσκολία της νόσου είναι ότι ο όγκος συχνά διηθεί τον φλοιό.
Ποια είναι τα συμπτώματα του ολιγοαστροκυττώματος
Τα ολιγοαστροκυττώματα εμφανίζουν τα ακόλουθα τυπικά συμπτώματα ενός γλοιώματος, τα οποία μπορούν να εξηγηθούν από την αυξανόμενη πίεση στον εγκέφαλο ή από την ανάπτυξη του όγκου στον περιβάλλοντα ιστό:
- Πονοκέφαλος,
- παρατεταμένη ναυτία ή/και έμετος
Οι πονοκέφαλοι που προκαλούνται από ένα ολιγοαστροκύττωμα εμφανίζονται πολύ ξαφνικά, σε αντίθεση με τους συμβατικούς πονοκεφάλους. Μπορούν επίσης να αυξηθούν σε ένταση εντός ημερών ή εβδομάδων. Εάν τα παυσίπονα μπορούν να προσφέρουν κάποια ανακούφιση, αυτή είναι μόνο για σχετικά σύντομο χρονικό διάστημα. Ο πονοκέφαλος επιδεινώνεται επίσης όταν ο ασθενής είναι ξαπλωμένος και υποχωρεί αυθόρμητα όταν ο ασθενής βρίσκεται σε όρθια θέση.
Σχετικά πολλοί ασθενείς μπορεί επίσης να υποστούν επιληπτική κρίση και/ή να παρουσιάσουν τα συμπτώματα ενός εγκεφαλικού επεισοδίου, όπως η εμφάνιση μονόπλευρης παράλυσης και/ή διαταραχών του λόγου. Το τελευταίο συμβαίνει ιδίως εάν το ολιγοαστροκύττωμα αιμορραγεί. Εάν εμφανιστούν αυτά τα παράπονα, πολλοί ασθενείς συνήθως προσέρχονται για πρώτη φορά στον γιατρό, οπότε και διαγιγνώσκεται το ολιγοαστροκύττωμα. Ανάλογα με το στάδιο του όγκου, τα συμπτώματα μπορεί να αυξάνονται σε ένταση.
Πώς διαγιγνώσκεται ένα ολιγοαστροκύττωμα
Ένα ολιγοαστροκύττωμα μπορεί να διαγνωστεί με τις συνήθεις απεικονιστικές διαδικασίες μιας μαγνητικής τομογραφίας (MRI) του κρανίου. Εάν αυτό δεν είναι δυνατό, διενεργείται αξονική τομογραφία (CT), η οποία έχει το πλεονέκτημα ότι συχνά μπορούν να εντοπιστούν ασβεστοποιήσεις. Οι ασβεστοποιήσεις εμφανίζονται σε ποσοστό περίπου 80 % όλων των περιπτώσεων. Για να γίνει λεπτομερής διάγνωση πρέπει να ληφθεί δείγμα ιστού (βιοψία).
Πώς παρουσιάζεται ένα ολιγοαστροκύττωμα από ιστολογική άποψη
Ιστολογικά, το ολιγοαστροκύττωμα εμφανίζεται ως γκριζοκόκκινος όγκος, συνήθως διάσπαρτος με κύστεις. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα έναν πυρήνα στρογγυλών κυττάρων με κυτταρόπλασμα που διαθέτει λεπτά αγγεία διατεταγμένα υπό μορφή πλέγματος φράχτη. Οι γιατροί μιλούν επίσης για το λεγόμενο φαινόμενο του "βρασμένου αυγού".
Πώς αντιμετωπίζεται ένα ολιγοαστροκύττωμα
Η πρώτη επιλογή θεραπείας για το ολιγοαστροκύττωμα είναι η χειρουργική εκτομή του όγκου. Ωστόσο, λόγω του διηθητικού χαρακτήρα ανάπτυξης του όγκου, δύσκολα μπορεί να επιτευχθεί ίαση μόνο μέσω της χειρουργικής επέμβασης. Ωστόσο, η χειρουργική επέμβαση μειώνει σημαντικά τον όγκο του όγκου. Τυχόν ενοχλήσεις που μπορεί να προκύψουν λόγω της ενδοκρανιακής πίεσης, για παράδειγμα, μπορούν να ανακουφιστούν με αυτόν τον τρόπο. Εκτός από τη χειρουργική επέμβαση, συνιστάται ακτινοβολία ή χημειοθεραπεία, ιδίως εάν ο όγκος συνεχίζει να αναπτύσσεται μετά τη χειρουργική επέμβαση. Τόσο η ακτινοθεραπεία όσο και η χημειοθεραπεία είναι εξίσου αποτελεσματικές και χρησιμοποιούνται συνήθως για όγκους βαθμού WHO II.
Ποια είναι η φροντίδα παρακολούθησης ενός ολιγοαστροκυττώματος
Η πρώτη εξέταση παρακολούθησης πραγματοποιείται περίπου έξι εβδομάδες μετά το τέλος της θεραπείας. Χρησιμοποιείται μαγνητική τομογραφία για να ελεγχθεί ο βαθμός στον οποίο ο όγκος έχει υποχωρήσει. Εάν ο όγκος είναι ολιγοαστροκύττωμα (βαθμός ΙΙ κατά WHO), οι επόμενες εξετάσεις πραγματοποιούνται κάθε τρεις μήνες και, εάν τα ευρήματα είναι σταθερά, κάθε έξι έως δώδεκα μήνες.
Ποια είναι η πρόγνωση για το ολιγοαστροκύττωμα
Το ποσοστό 5ετούς επιβίωσης για ένα ολιγοαστροκύττωμα (βαθμός WHO II) κυμαίνεται μεταξύ 38 και 83 % και συνεπώς έχει γενικά ευνοϊκότερη πρόγνωση από ένα αστροκύττωμα του ίδιου βαθμού WHO. Ένα ολιγοαστροκύττωμα βαθμού WHO I έχει ακόμη πιο ευνοϊκές πιθανότητες ίασης.